Αδαμιαίος θρήνος.(Γράφει ο π. Βασίλειος Καλλιακμάνης)

α) Στην υμνολογία της Κυριακής της Τυροφάγου κυριαρχεί ο «αδαμιαίος θρήνος», αφού «τη αυτή ημέρα ανάμνησιν ποιούμεθα της από του Παραδείσου της τρυφής εξορίας του Πρωτοπλάστου Αδάμ».

Ο Αδάμ, ο πατέρας της οικουμένης, γνώριζε στον Παράδεισο τη γλυκύτητα της θείας αγάπης. Έτσι μετά την έξωσή του από αυτόν για το αμάρτημά του, εγκαταλελειμμένος από την αγάπη του Θεού, θλιβόταν πικρά και οδυρόταν με βαθείς στεναγμούς, αναφέρει ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης.
β) Σύμφωνα με τη βιβλικοπατερική παράδοση ο Αδάμ πριν από την πτώση μετείχε στη θεία δόξα. Ήταν προικισμένος με το διορατικό και προφητικό χάρισμα. Θεωρούσε ολόκληρη τη δημιουργία προφητικά.

Ζῶ μὲ τὸν φόβο τῶν παρατηρήσεων

Ἤμουν στενοχωρημένος γιὰ μερικὲς παρατηρήσεις καὶ ἐπιπλήξεις ποὺ μοῦ ἔκαναν, ἐνῶ μέσα μου δὲν καταλάβαινα ὅτι ἔφταιγα. – Μὰ γιατί, Γέροντα, συνέχεια μὲ μαλώνουν; Μὲ τὸ παραμικρὸ ὁ Γέροντας στὸ Μοναστήρι, αὐτὲς τὶς μέρες μοῦ κάνει παρατηρήσεις. Μοῦ ἔρχονται οὐρανοκατέβατες ξαφνικά, ἐνῶ ἐγὼ νόμιζα ὅτι ἔκανα καλά. Μέσα μου λυποῦμαι πολὺ καὶ νιώθω ἕνα πλάκωμα καὶ φόβο, ὅτι κάθε στιγμὴ θὰ μὲ ξαναπαρατηρήσει. – Βρέ, αὐτὸς πάει νὰ σὲ ἁγιάσει καὶ σὺ κλωτσᾶς; Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ σοῦ λέει ὁ Γέροντάς σου; Ἔπρεπε νὰ ἤσουν ἐκεῖ στὰ Καυσοκαλύβια. Ποὺ λές, μιὰ φορὰ μὲ συνεῖχε ὁ λογισμὸς γιὰ τοὺς γονεῖς μου. Τοὺς πόνεσα καὶ τὸ ἐξομολογήθηκα στοὺς Γεροντάδες μου. Πρώτη φορὰ μὲ ρωτοῦσαν: – Πῶς αἰσθάνεσαι, παιδί μου; – Καλά, εἶμαι πολὺ στενοχωρημένος.

«Ράγισαν» καρδιές στο διαδίκτυο: Πατέρας τραγουδά στο νεογέννητο μωρό του λίγο πριν το αγοράκι πεθάνει (φωτο-βίντεο)

Το Blackbird τραγούδησε Ο Chris Picco στον πρόωρα γεννημένο γιο του Lennon James Picco.

Τέσσερις μέρες νωρίτερα η μητέρα του παιδιού πεθαίνει στη διάρκεια του τοκετού.