Του Σκαρέντζου Ιωάννη
Πριν από 23 έτη, τον Ιούλιο 1991 μια ασκητική μορφή, ο τότε Επίσκοπος Ανδρούσης Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Αναστάσιος (Γιαννουλάτος), αφικνείται στα Τίρανα, με δύο συνοδούς, ως Πατριαρχικός Εξαρχος.
Έπειτα από ένα έτος ιεραποστολικής προσπάθειας ο κ. Αναστάσιος εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας και αποδύεται σε αγώνα ανασύστασης και ανασυγκρότησης της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας.
Με ελάχιστους συνεργάτες, με ανύπαρκτους πόρους, με αλλεπάλληλα εμπόδια που ορθώνονταν αιφνιδίως, στην πορεία του, με καχυποψία, σφοδρές αντιδράσεις και επιθετικότητα από την αλβανική πλευρά, με αδιαφορία, και, δυστυχώς, κάποτε, υπόγειο πόλεμο από ελληνικά ή ελληνογενή κέντρα, ο κ. Αναστάσιος επιτέλεσε με πίστη το βαρύμοχθο έργο που ανέλαβε.
Όμως, θα ήταν άδικο, εάν δεν εξήρα στο σημείο αυτό, την συμβολή του ελληνικού Τύπου ο οποίος στάθηκε στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου και προσέφερε πολύτιμες, θεωρώ, υπηρεσίες στον «ζητιάνο» της Ορθοδοξίας αναγνωρίζοντάς τον ως ταγό και ως ακέραια, δυναμική, ενωτική, και δημιουργική προσωπικότητα.