(ΒΙΝΤΕΟ) Σαν σήμερα εκοιμήθη ο φλογερός Δεσπότης Αυγουστίνος Καντιώτης: "Πόσο ζυγίζει η πατρίδα"

Σαν σήμερα το 2010 εκοιμήθη ο γνωστός για τα φλογερά κηρύγματά του Δεσπότης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης... Θυμηθείτε τι έλεγε για την πατρίδα

Κίτσος Μαλτέζος: Μια ιστορία άρνησης στο δηλητήριο του διχασμού…

                                                   photo: Ο Κίτσος Μαλτέζος

Όσο κυλά ο χρόνος, καθώς η κρίση εξακολουθεί να τραυματίζει τη χειμαζόμενη κοινωνία μας, η ανευθυνότητα, ο τυχοδιωκτισμός, η αμάθεια χώνουν διαρκώς πιο βαθιά τα γαμψά τους νύχια στο σπαρασσόμενο σώμα της κοινής μας συμβίωσης. Φανατισμός και μισαλλοδοξία εκλύουν ολοένα και περισσότερο την τοξικότατη χολή του διχασμού στις ήδη κακοφορμισμένες πτυχές της συνύπαρξης. Γύρω μου ακούω φωνές για προδότες, για δωσιλόγους, για γερμανοτσολιάδες, για τοκογλύφους και συμμορίτες… Κοιτώ τον χρόνο και βλέπω 2015! Στρέφω το βλέμμα με αποθαρρυντική, είναι η αλήθεια, προσμονή στους ηγέτες, στις «ελίτ». Αναγνωρίζω ξιπασιά, αναξιοπρέπεια, ολοκληρωτική κατάπτωση. Μια κοινωνία που βολοδέρνει δίχως κατεύθυνση, χωρίς όραμα και προορισμό.

Πριν από καιρό ήμουν στο Α’ νεκροταφείο. Κάποια στιγμή παρατήρησα το μνήμα του στρατηγού Μακρυγιάννη. Στη βάση του μια μικρή, μαρμάρινη επιγραφή σημείωνε: «Κίτσος Μαλτέζος. Έλλην φονευθείς.». Το ενδιαφέρον μου κεντρίστηκε. Έψαξα. Διάβασα. Συγκλονίστηκα… 

Κίτσος Μαλτέζος, ο τρισέγγονος του Μακρυγιάννη – απόγονος των Σκουζέ. Γεννημένος το 1921. Φοίτησε στην περίφημη σχολή Μακρή. Κατά τη δικτατορία του Μεταξά υπήρξε μέλος της Ε.Ο.Ν.. Η κατοχή τον βρήκε φοιτητή της Νομικής Αθηνών. Το 1942 εντάχθηκε στην Ο.Κ.Ν.Ε. (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος). Καθώς ήταν μια άκρως χαρισματική και επιβλητική προσωπικότητα, βοήθησε στο να προσελκύσει μεγάλο αριθμό νέων στην οργάνωση, με αποτέλεσμα να ανέλθει γρήγορα την ιεραρχία. Ελεύθερο και λαμπερό πνεύμα ήλθε σε σύγκρουση με τις κομματικές αγκυλώσεις και πρακτικές. Τελικά το 1943 διαγράφηκε. Οραματιστής και κυρίως γνήσιος πατριώτης αναζήτησε νέο πεδίο αντιστασιακής δράσης, το οποίο και βρήκε στη Ρ.Α.Ν. (Ρωμυλία – Νήσοι – Αυλών) - οργάνωση μαξιμαλιστικών εθνικών διεκδικήσεων. Εκεί και πάλι αναδείχθηκε σε πρωτεργάτη και πόλο έλξης πλήθους νέων. Καθώς η πολιτική πόλωση στην Ελλάδα διολίσθαινε σε θανατηφόρο διχασμό, ο Κίτσος Μαλτέζος βρέθηκε στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης. Προγράφηκε… Την 1η Φεβρουαρίου 1944 προσωπικοί του φίλοι από την Ο.Κ.Ν.Ε., τυφλωμένοι από το πάθος του κομματικού μίσους, έστησαν ενέδρα στον Κίτσο απέναντι από το σπίτι του στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Μπροστά στο μνημείο του Λόρδου Βύρωνα εκτέλεσαν τον τελευταίο απευθείας απόγονο του στρατηγού Μακρυγιάννη. Ο Κίτσος Μαλτέζος θεωρήθηκε από πολλούς ως ο «χρυσός» νέος της γενιάς του. Υποστηρίζεται ότι, αν είχε επιβιώσει της εμφύλιας συμφοράς, θα είχε αναδειχθεί σε κεντρική μορφή της πολιτικής ζωής και ενδεχομένως να είχε συμβάλλει σε μια πιο θετική εξέλιξη της πορείας του τόπου. Αυτά βεβαίως αποτελούν εικασίες. Η αλήθεια όμως είναι, ότι πλέον, όποτε περνώ από το μνημείο του Λόρδου Βύρωνα, ένας κόμπος σκαλώνει στον λαιμό μου. Η σκέψη μου αναπαύει την ψυχή του Κίτσου, τις ψυχές τόσων ανθρώπων, που χάθηκαν βυθισμένοι στην παραφορά και την άβυσσο της εμφύλιας διχόνοιας.  

Η κρίση, που βιώνουμε, δεν είναι οικονομική. Είναι, καταρχάς, αξιακή. Είναι κρίση ηθική… Είμαστε μια δομικά χρεοκοπημένη κοινωνία, η οποία θα χρειαστεί χρόνια για να επανακτήσει το απαιτούμενο έρμα. Γι’ αυτό και οφείλουμε τουλάχιστον να διαχειριστούμε τις διεξόδους μας με ψυχραιμία, με συνέπεια και προσήλωση στις αρχές της δημοκρατίας και της συνύπαρξης. Μέσα σε αυτές τις στενές και δύσβατες συνθήκες οφείλουμε όλοι, εκτός από την απολύτως απαραίτητη αυτοκριτική, να ταχθούμε απαρέγκλιτα υπέρ του δικαιώματος κάθε συνανθρώπου να εκφράζει και να υποστηρίζει τις απόψεις του, δίχως εκπτώσεις, μέσα σε πνεύμα απόλυτης ανεκτικότητας και ελευθερίας. Η πατρίδα μας προδότες δεν έχει. Ούτε όμως και περιθώρια για πισωγυρίσματα και ανθρωποθυσίες.
Ο βωμός, που οφείλουμε όλοι να προσκυνήσουμε, είναι αυτός της κοινωνικής ειρήνης και συνύπαρξης. Όχι στην αλητεία, όχι στον φανατισμό, όχι στη διχόνοια. Γιατί το αίμα του παρελθόντος δεν λησμονείται. Είναι σύμβολο και παρακαταθήκη τιμής! 

Βασίλης Σπηλιωτόπουλος 

http://www.protagon.gr/

Ο μοναχός Ιωσήφ Αγιορείτης που με τη σημαία του ευλογεί τους Ικάρους (βιντεο)

ΜΟΝΑΧΟΣ ΙΩΣΗΦ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
Ο μοναχός που με τη σημαία του ευλογεί τους Ικάρους

Χρόνια πριν, ο Ιωσήφ βρέθηκε στην Σκύρο για ένα τοπικό πανηγύρι. Εκεί επισκέφθηκε την αεροπορική βάση. Ένας από τους πιλότους των μαχητικών τον αναγνώρισε.

Ήταν ο καλόγερος στο μικρό κελί σε μια από τις κορυφές του Άθωνα πάνω από ένα «σημείο στροφής» όπως λέγεται στη γλώσσα της αεροπορίας.

«Give Greece a chance» -Παιδιά από την Ελλάδα έστειλαν μήνυμα στους Ευρωπαίους τραγουδώντας [βίντεο]

Μία ευκαιρία για την Ελλάδα. Μία ευκαιρία για το μέλλον τους. Αυτό ζήτησαν μικρά παιδιά από την Ελλάδα, στέλνοντας τραγουδώντας ένα μήνυμα στους Ευρωπαίους.

Μαθητές νηπιαγωγείου και δημοτικού, από σχολεία της περιοχής του Παπάγου ένωσαν τις φωνές τους και τραγούδησαν «Give Greece A Chance», μία διασκευή του γνωστού «Give Peace a Chance», του Τζον Λένον. Θέλησαν με το τραγούδι τους να στείλουν ένα μήνυμα ευαισθητοποίησης στους Ευρωπαίους, πριν από το χθεσινό Eurogroup.

ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ

Μαρτυρία...Έλληνα στρατιώτη στα Ίμια.

Μαρτυρία...

Μπορεί την Ελληνική σημαία να την..."πήρε ο αέρας" όπως είχε πεί εκείνος ο ανίκανος αρλεκίνος που κάνει τον πολιτικό στη χώρα μας τότε στα Ίμια (κάνουν κι άλλοι σαν κι αυτόν τους επαγγελματίες πολιτικούς στην όμορφη χώρα μας), εμείς όμως εκείνο το βράδυ δε κοιμηθήκαμε.

Κι όταν αργά το πρωινό μας πήρε απο την κούραση ο ύπνος γιατί ήμασταν στο τρέξιμο απο τα χαράματα, το μαξιλάρι μας ήταν βρεγμένο απο τα δάκρυα όταν ξυπνήσαμε, γιατί χύθηκε αίμα Ελληνικό και ατιμάστηκε "Η Γαλανόλευκη" απο τους μπουνταλάδες. Που για εμάς ήταν 10 λεπτά "δουλειά" για να τους εξαφανίσουμε όλους επάνω στο νησάκι.

Ίσως και λιγότερα...

Εμείς γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε με το ποιηματάκι που έλεγε: