Μαρτυρία...
Μπορεί την Ελληνική σημαία να την..."πήρε ο αέρας" όπως είχε πεί εκείνος ο ανίκανος αρλεκίνος που κάνει τον πολιτικό στη χώρα μας τότε στα Ίμια (κάνουν κι άλλοι σαν κι αυτόν τους επαγγελματίες πολιτικούς στην όμορφη χώρα μας), εμείς όμως εκείνο το βράδυ δε κοιμηθήκαμε.
Κι όταν αργά το πρωινό μας πήρε απο την κούραση ο ύπνος γιατί ήμασταν στο τρέξιμο απο τα χαράματα, το μαξιλάρι μας ήταν βρεγμένο απο τα δάκρυα όταν ξυπνήσαμε, γιατί χύθηκε αίμα Ελληνικό και ατιμάστηκε "Η Γαλανόλευκη" απο τους μπουνταλάδες. Που για εμάς ήταν 10 λεπτά "δουλειά" για να τους εξαφανίσουμε όλους επάνω στο νησάκι.
Ίσως και λιγότερα...
Εμείς γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε με το ποιηματάκι που έλεγε:
"Την ελληνική σημαία μάνα που την αγαπώ, στο εχθρό δεν την αφήνω προτιμώ να σκοτωθώ. Η ελληνική σημαία είναι πράγμα ιερό, έχει του ουρανού το χρώμα και στη μέση τον σταυρό"
Αυτοί ήμασταν,αυτοί ήμαστε και έτσι θα ήμαστε πάντα...
ΠΗΓΗ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου