Γράμμα προς έναν Έλληνα από έναν οπαδό της Sankt Pauli

Σάββατο, 25-7-2015

Παναγιώτη,

Σου στέλνω μερικές φωτογραφίες από τον σημερινό αγώνα της αγαπημένης μου Sankt Pauli εναντίον της Bielefeld.

Το τελικό αποτέλεσμα ( 0-0 ) έχει ελάχιστη σημασία καθώς για μας (μιας και είμαι μέλος της ομάδας – Mitglieder ) κάθε αγώνας της Pauli είναι μία γιορτή, άλλη μια γιορτή ενάντια στο σεξισμό, στο ρατσισμό, την ομοφοβία και γενικότερα κάθε μορφή φασισμού.

Eπιπλέον και επειδή η διανόηση στην Ελλάδα βρίσκεται σε φάση χειμερίας νάρκης, έτσι αποφάσισα να γράψω σε εσένα αυτό το μικρό κείμενο.

Ξέρω πως το ποδόσφαιρο δεν είναι το αγαπημένο σου θέμα αλλά παράλληλα γνωρίζω τις ευαισθησίες σου αλλά και τις μάχες που δίνεις γιά θέματα όπως ο ρατσισμός, ο φασισμός και ο σεξισμός. Οπότε είμαι σίγουρος πως γνωρίζεις αρκετά πράγματα γιά την Pauli.

Η Sankt Pauli είναι κάτι παραπάνω από μία ποδοσφαιρική ομάδα.Το καμάρι της κακόφημης συνοικίας του Αμβούργου, αν και αγωνίζεται σήμερα στην Β εθνική της Γερμανίας (Zweite Liga) σύμφωνα με έρευνες έχει πάνω από δώδεκα εκατομμύρια φίλους / ες, γεγονός που την κατατάσσει στις δημοφιλέστερες ομάδες του πλανήτη.

Είμαι σίγουρος πως όταν περπατάς στους δρόμους του Βερολίνου έχεις συναντήσει πάμπολλες φορές την χαρακτηριστική μπλούζα με την πειρατική νεκροκεφαλή (Totenkopf).

Το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται στον σεβασμό των αξιών του συλλόγου αλλά και στις δράσεις με επίκεντρο τον άνθρωπο (πχ φιλοξενία προσφύγων με έξοδα των οπαδών).Η αλήθεια είναι πως η Pauli δεν έμοιαζε ποτέ με τους υπόλοιπους Γερμανικούς συλλόγους. Άρχισε να διαφοροποιείται από τις αρχές τις δεκαετίας του ογδόντα και να τραβά τον δικό της δρόμο όταν οπαδοί των ομάδων του Αμβούργου δεν μπορούσαν να ανεχτούν να βρίσκονται στο ίδιο γήπεδο με φασίστες και νεοναζί.

Έτσι η περιοχή γύρω από το γήπεδο και γενικότερα η περιοχή του Sankt Pauli έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο εργαστήρι πολιτισμού. Ο πρόεδρος της ομάδος Corny Littmann ( 2003- 2010) θεωρείται ο αναμορφωτής του συλλόγου.

Ο Litmann δεν είναι απλά ένας ακόμη πρόεδρος ομάδας. Είναι συγγραφέας, ιδιοκτήτης θεάτρου ( Schmidt Theater Hamburg ) και ακτιβιστής γιά τα δικαιώματα της LGBT κοινότητας.

Εδώ σε ένα από τα γνωστά μας στέκια γύρω από το γήπεδο (Jolly Roger bar) πριν τους αγώνες μιλάμε γιά μουσική, πολιτική, λογοτεχνία, ενώ κατά την διάρκεια της εισόδου των ποδοσφαιριστών στον αγωνιστικό χώρο από τα μεγάφωνα του σταδίου ακούγεται το Hell’s Bells των AC / DC.

Στο πέταλο των φανατικών οπαδών υπάρχει μία τεράστια επιγραφή από άκρη σε άκρη Kein Fussball den Faschisten (όχι ποδόσφαιρο γιά τους φασίστες).

Εννοείται πως κατά την διάρκεια των αγώνων δεν πρόκειται να ακουστεί ποτέ και από κανέναν / μια ρατσιστικό ομοφοβικό σεξιστικό σύνθημα. Αλλιώς δεν έχεις λόγο να βρίσκεσαι στο στάδιό μας, στο σπίτι μας το Millerntor.

Σε καιρούς χαλεπούς και δύσκολα οικονομικούς γιά την ομάδα πολλοί από τους ποδοσφαιριστές και το τεχνικό team μένανε σε καταλήψεις και αυτόνομα στέκια της περιοχής, όπως το Rote Flora. Tελευταία “καμάρια μας” το πρόγραμμα Viva Con Agua που έχει να κάνει με την άρδευση άγoνων περιοχών στην Αφρική καθώς και το πλοιαράκι μας που σουλατσάρει στη Μεσόγειο με τον κατάλληλο εξοπλισμό γιά την διάσωση μεταναστών / ριων.

Η σημερινή μέρα στο Millerntor ήτανε αφιερωμένη στον αγώνα και το δράμα του ελληνικού λαού.Πανό, σημαίες, κορεό και ένα σύνθημα επί ενενήντα λεπτά από 30.000 κόσμου να δονεί το Sankt Pauli. OXI.

Έτσι, μετακομίζοντας στην Γερμανία πριν 4 χρόνια δεν μου ήτανε καθόλου δύσκολο να διαλέξω ομάδα. Τώρα και η Γερμανίδα σύζυγος είναι πλέον Sankt Pauli.

Άσε που πλέον μπορεί και ψιλοκαταλαβαινει Χατζηστεφάνου.

Η Γερμανία που αγαπάω.
Aux Armes. Forza Sankt Pauli.
Kein Fussball den Faschisten.

Δημήτρης.

πηγη http://www.nostimonimar.gr/