Το news247 αναζητά τις ρίζες αυτής της διάκρισης με βάση το θρήσκευμα, συνομιλώντας με τον πρόεδρο της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας Ναΐμ Εργαντούρ, το γγ. Θρησκευμάτων Γιώργο Καλαντζή και τον Μητροπολίτη Δημτριάδος Ιγνάτιο
Επιμέλεια: Λευτέρης Σαββίδης, Εύη Κιόρρι
Πόσο μακριά είμαστε το 2015 από εποχές που η ιστορία τις χαρακτήρισε μαύρες, μισαλλόδοξες και εν γένει μεσαιωνικές; Ζούμε στην εποχή που το σιδηρούν παραπέτασμα Δύσης και Ανατολής τείνει να μετατραπεί σε μετωπική σύγκρουση ακραίων αντιλήψεων με βασική σταθερά το θρήσκευμα. Το ισλαμικό κράτος με τις αδιανόητες για ανθρώπινο νου δολοφονίες και τα εγκλήματα από τη μία και η επί σειρά ετών κήρυξη του πολέμου από τη Δύση στην Ανατολή με πρόσχημα μεταξύ άλλων και την εναντίωση σε θρησκευτικές ομάδες από την άλλη, έχουν φτιάξει ένα σκηνικό που οδηγεί την παγκόσμια κοινότητα δεκαετίες πίσω σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Την Παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού το news247, συμμετέχει στην ενέργεια της 24media, που φιλοξενεί το Oneman.gr και εξερευνά ένα μεγάλο, πολύπλευρο και δύσκολο ζήτημα. Αυτό της διάκρισης με βάση την πίστη, τα θρησκευτικά πιστεύω.
Ο ρατσισμός όμως απέναντι σε ανθρώπους που πιστεύουν σε άλλο Θεό, δεν απαντάται μόνο σε τερατώδη βίντεο του ISIS ή δηλώσεις πολιτικών που συνομιλούν με το Θεό (όλοι θυμόμαστε την απαράμιλλη ατάκα του προέδρου Μπους). Ο σπόρος του μίσους, του φόβου και της αποξένωσης καλλιεργείται σε κάθε επίπεδο κοινωνικής και πολιτικής έκφανσης και στη χώρα μας.
Το ελληνικό κράτος, αδύναμο να ανταποκριθεί στο ρόλο του ως κοσμικό και όχι θεοκρατικό, αδυνατεί να διαχωρίσει τις λειτουργίες του από εκείνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τα ελληνικά σχολεία εξακολουθούν να περιλαμβάνουν στο πρόγραμμά τους το μάθημα των θρησκευτικών, δημιουργώντας τριβές με τους μαθητές διαφορετικής θρησκείας. Σχεδόν σε όλα τα δημόσια κτίρια απαντώνται θρησκευτικά σύμβολα και εικόνες και μάλιστα το θέμα της αποκαθήλωσής τους αποτελεί επιχείρημα ανθελληνικότητας και κινδύνου αλλοτρίωσης από τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας στην προεκλογική του εκστρατεία το περασμένο διάστημα. Ο κ. Σαμαράς που σημειωτέον εκτός φυσικά από πρωθυπουργός, διετέλεσε και υπουργός πολιτισμού, φροντίζει σε όλη του την καμπάνια να καλλιεργήσει επιμελώς τη διάκριση σε εκείνους τους Έλληνες που είναι καλοί χριστιανοί και στους υπόλοιπους.
Και φυσικά ο πρώην πρωθυπουργός δεν είναι ο μόνος που συντηρεί στο δημόσιο λόγο αυτή την διάκριση των πολιτών με βάση το θρήσκευμα στο οποίο πιστεύουν. Ο νυν υπουργός Άμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος, έκανε λόγο προεκλογικά για μυστηριώδη κέντρα εξουσίας που φροντίζουν ώστε “οι ορθόδοξοι χριστιανοί να πληρώνουν τους φόρους τους, την ίδια ώρα που οι Εβραίοι δεν φορολογούνται”. Επιπλέον, οι αιτιάσεις εκπροσώπων της Χρυσής Αυγής ή και του ΛΑΟΣ παλιότερα πάνω σε αυτό το θέμα είναι δεκάδες και όλες με το ίδιο, αρνητικό πρόσημο. Άλλωστε τα δύο παραπάνω κόμματα οικοδόμησαν τη ρητορική τους και έχτισαν το κομματικό τους ακροατήριο πάνω στη διάκριση σε Έλληνες και ξένους, Χριστιανούς και αλλόθρησκους. (Δείτε στο 14')
Ακόμη και ο πρωθυπουργός της χώρας, Αλέξης Τσίπρας, έχει δεχτεί αυστηρή κριτική από μερίδα του Τύπου και τις εκκλησίας, αλλά και πολιτικούς του αντιπάλους για τα πιστεύω του. Η επιλογή του να ορκιστεί με πολιτικό όρκο τον περασμένο Γενάρη, προκάλεσε την αντίδραση της Μαρίας Σπυράκη, τότε εκπροσώπου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας που θεώρησε την πράξη του μη συμβατή με τα ήθη και τις παραδόσεις της χώρας. Ο δημόσιος λόγος με άλλα λόγια ταύτιζε με πολύ έντεχνο τρόπο την εθνικότητα και την ελληνική ιθαγένεια με τα θρησκευτικά πιστεύω.
Οι αναφορές στη δημόσια σφαίρα της χώρας που τροφοδοτούν το ρατσισμό δεκάδες, ακόμη και αν πάμε πιο πίσω. Όλοι θυμόμαστε τους ιερούς αγώνες της ελληνικής εκκλησίας με συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες για να παραμείνει το θρήσκευμα στα επίσημα έγγραφα του κράτους, τις ταυτότητες. Είναι επίσης γνωστές οι παλινωδίες της πολιτείας να αναλάβει την ευθύνη της λειτουργίας ενός χώρου προσευχής και λατρείας για πάνω από 700χιλ μουσουλμάνους στην Αττική, φοβούμενη τις αντιδράσεις, αλλά και το πολιτικό κόστος.
Το News247 θέλησε να δει το θέμα όσο πιο αναλυτικά γίνεται και γι' αυτό απευθύνθηκε στους καθ' ύλην αρμόδιους. Συναντήσαμε τον πρόεδρο της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας Ναϊμ Εργαντούρ, το γγ. θρησκευμάτων του υπουργείου Παιδείας Γιώργο Καλαντζή, ενώ συνομιλήσαμε και με τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο προκειμένου να εξετάσουμε τα σημεία εκείνα που η Ελλάδα αφήνει χαραμάδες στον κοινωνικό αποκλεισμό και το ρατσισμό με βάση το θρήσκευμα.
Είναι το ελληνικό σχολείο ίσο προς όλους;
Από τα πλέον ακανθώδη ζητήματα της διάκρισης με βάση το θρήσκευμα αποτελεί χωρίς αμφιβολία ο εκκλησιασμός, η πρωινή προσευχή και το μάθημα των θρησκευτικών στα δημόσια σχολεία. Πρόκειται για συνήθειες που μπορεί στην πλειοψηφία των Ελλήνων να μοιάζουν αυτονόητες, θα μπορούσαν όμως να αποτελέσουν την πιο έντονη μορφή περιθωριοποίησης μικρών παιδιών μόνο και μόνο επειδή αυτό που πιστεύουν είναι διαφορετικό από τους περισσότερους.
"Δεν είναι λογικό ένα μάθημα θρησκευτικών να αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος του στην ορθόδοξη θρησκεία και παράδοση, γιατί αυτή συνδέεται με την πλειοψηφία του ελληνικό έθνους και με την ταυτότητα του έθνους;Ανεξάρτητα από το αν πιστεύεις ή όχι, το να παρακολουθείς το μάθημα δεν σε κάνει χριστιανό και δεν σε κάνει καλύτερο ή χειρότερο χριστιανό" σημειώνει ο κ. Καλαντζής, υπερασπιζόμενος την παράδοση των θρησκευτικών στο σχολείο.
Θέτοντας το ζήτημα των θρησκευτικών στο σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ιγνάτιο, η απάντησή του ήταν η εξής: “Και σε αυτή την περίπτωση που όντως θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι υπάρχει ένα θέμα και ένα πρόβλημα, έχει προβλεφθεί και οι μη ορθόδοξοι, μπορούν να ζητούν την εξαίρεση από το μάθημα των θρησκευτικών”.
Η εξαίρεση αμβλύνει ή οξύνει τις διακρίσεις;
Αναρωτηθήκαμε αν αυτή η λύση της εξαίρεσης από το μάθημα μπορεί να λύσει ή αντίθετα επιτείνει αυτή τη διάκριση μέσα σε μια σχολική τάξη. "Είναι ένας τρόπος διαδεδομένος, δεν προκαλεί εντύπωση σε κανέναν, ούτε δημιουργεί κάποιο πρόβλημα. Όπως έχει δικαίωμα ο ένας να μην κάνει το μάθημα, αντίστοιχα πρέπει να δίνεται το δικαίωμα και στους 98 να κάνουν αυτό που επιλέγουν οι γονείς τους" υποστηρίζει ο γγ. γραμματέας θρησκευμάτων και συμπληρώνει: "Η θρησκευτική ταυτότητα ενός παιδιού δεν αποκαλύπτεται στο μάθημα των θρησκευτικών, αποκαλύπτεται σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις".
Αναθεώρηση του μαθήματος των θρησκευτικών
Παρόλα αυτά, το ελληνικό κράτος δεν έχει προβλέψει εναλλακτικό μάθημα για όσα παιδιά δεν επιθυμούν να παρακολουθούν τα θρησκευτικά, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε στο ίδιο αποτέλεσμα. “Αυτό είναι ένα θέμα, γιατί είναι ελάχιστες οι εξαιρέσεις, λίγα τα παιδιά που εξαιρούνται και γι' αυτό και δεν υπάρχει πρόβλεψη” εκτιμά ο Μητροπολίτης. “Πάντως η προσωπική μου άποψη είναι ότι θα μπορούσε όντως το μάθημα αυτό να είναι ένα μάθημα που απευθύνεται σε όλα τα παιδιά και να είναι γενικού περιεχομένου” συνεχίζει ο κ. Ιγνάτιος εκφράζοντας μια αρκετά ριζοσπαστική άποψη για εκπρόσωπο της εκκλησίας.
“Εγώ θεωρώ απόλυτα αναγκαίο ότι ακόμη και παιδιά που δεν ανήκουν στην ορθόδοξη πίστη, αλλά ζουν στην Ελλάδα, πρέπει να μαθαίνουν τον τρόπο που λειτουργεί η ορθόδοξη παράδοση σε αυτό τον τόπο για να αντιλαμβάνονται γιατί χτυπούν καμπάνες όταν γιορτάζουν οι Έλληνες το Πάσχα και αντιστρόφως θα πρέπει και οι Έλληνες πλέον να μπορούν να εκτιμήσουν ποιες είναι οι θρησκευτικές παραδόσεις, παραδείγματος χάριν των Μουσουλμάνων, που και αυτοί πλέον αποτελούν ένα ποσοστό στην Ελλάδα” εξηγεί και καταλήγει: “Άρα εγώ πιστεύω ότι το σχολείο μπορεί να δώσει ένα μάθημα θρησκευτικών βασισμένο στην παράδοση κατ' αρχήν, αλλά σεβόμενο και τις παραδόσεις των άλλων θρησκειών και να απευθύνεται σε όλα τα παιδιά”.
Πάντως από την πλευρά του υπουργείου μαθαίνουμε πως έχει ήδη ξεκινήσει πιλοτικά ένα πρόγραμμα σπουδών που να παραμένει στο πνεύμα της πλειοψηφίας, λαμβάνοντας όμως υπόψη του περισσότερο άλλες θρησκείες και δίνοντας περισσότερες πληροφορίες σε σχέση με αυτές στους μαθητές. Από την άλλη και στην παρούσα μορφή, ο κ. Καλαντζής δεν βλέπει τάσεις διάκρισης από τη διδασκαλία των θρησκευτικών. "Το μάθημα των θρησκευτικών όταν διδάσκεται στο πνεύμα που πρέπει, διαλύει τη βάση πάνω στην οποία βασίζεται και ο ρατσισμός και η διάκριση. Διότι η βάση της χριστιανικής διδασκαλίας λέει ότι ανεξάρτητα από τη θρησκεία, το χρώμα, τη φυλή ο άλλος είναι εικόνα του Θεού" σημειώνει ο γγ. γραμματέας θρησκευμάτων.
Η προσευχή στο ελληνικό σχολείο δεν με ενοχλεί
Από την πλευρά του, στο θέμα του σχολείου, ο Ναΐμ Ελγαρντούρ εμφανίζεται συγκαταβατικός και δεν αισθάνεται πως τα παιδιά του υφίστανται κάποιοι είδους διάκριση στο ελληνικό σχολείο. "Η πρωινή προσευχή του σχολείου είναι πολύ καλή και σωστή, καλύπτει όλες τις θρησκείες, δεν με ενοχλεί. Η μόνη διαφορά είναι ότι τα άλλα παιδιά κάνουν το σταυρό τους στο τέλος, τα δικά μου δεν τον κάνουν, αλλά τα λόγια και το νόημα αφορά όλον τον κόσμο” αναφέρει και συμπληρώνει: “Το μόνο που με στεναχωρεί είναι όταν με ρωτούν τα παιδιά μου 'Πότε θα έχουμε έναν χώρο σαν την εκκλησία;'. Μπορεί εγώ να το έχω ξεπεράσει αλλά όχι τα παιδιά μου. Γι' αυτό πρέπει να γίνει ένα επίσημο τζαμί".
Μουσουλμάνος στην Ελλάδα το 2015: Μια δύσκολη εξίσωση
Η ρατσιστική συμπεριφορά κατά των μουσουλμάνων τροφοδοτείται από τα τελευταία τρομοκρατικά χτυπήματα που έγιναν στην καρδιά της Ευρώπης, το Παρίσι, τη Νορβηγία, αλλά και από της θηριωδίες που οι ίδιοι οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους έχουν κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο. Όλα αυτά επικαλούμενοι το Ισλάμ, θέλοντας να προσεγγίσουν τους φανατικούς πιστούς ή τους μη γνώστες της θρησκείας να ενταχθούν στο πλευρό τους στον πόλεμο που έχουν κηρύξει στους "άπιστους" της δύσης.
Αυτά τα γεγονότα ήταν αρκετά για αν επικρατήσει η ισλαμοφοβία, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα, όπου ζουν εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι, που ενδεχομένως έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με το θρησκευτικό ρατσισμό.
"Ο ρατσισμός υπάρχει μέσα μας, ξεκινάει όταν ξεχωρίζω το παιδί μου και το βλέπω καλύτερο από το παιδί του γείτονα, μετά το πρόβλημα μεγαλώνει, ρατσιστές μπορεί να είμαστε όλοι, δεν είναι τυχαίο ότι στους κόλπους της Χρυσής Αυγής υπάρχουν και ξένοι", τονίζει ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης στην Ελλάδα, Ναΐμ Ελγαντούρ και επιχειρεί να μας δώσει μια εξήγηση για αυτό το φαινόμενο: "Είμαστε νομίζω η μοναδική οργάνωση που αναφέρει μέσα (στην ονομασία) τη λέξη Μουσουλμανική. Οι περισσότερες είναι πολιτιστικά κέντρα, κοινότητες που αποφεύγουν να αναφέρουν τη λέξη μουσουλμανικό, γιατί και οι μουσουλμάνοι και οι ίδιοι έχουμε ισλάμοφοβια", θα πει γελώντας, αναφερόμενος στην ισλαμοφοβία που επικρατεί περισσότερο από ποτέ τον τελευταίο καιρό.
Είμαι κι εγώ τζιχαντιστής
"Το τζιχάντ είναι μια λέξη παρεξηγημένη, για παράδειγμα εγώ είμαι τζιχαντιστής αυτή τη στιγμή, όταν βγαίνω από το σπίτι για να φροντίσω το σπίτι και την οικογένειά μου κάνω τζιχάντ, όταν φροντίζω τα παιδιά μου, όταν προσέχω τον εαυτό μου από κακές πράξεις, είναι τζιχάντ. Δηλαδή, ζούμε συνεχώς το τζιχάντ... μετά έρχεται το τζιχάντ με το όπλο, όταν η χώρα σου δέχεται εισβολή από ξένες δυνάμεις. Οι μουσουλμάνοι αυτή τη στιγμή που πολεμάνε; Στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Συρία. Οι Αφγανοί δεν πήγαν να πολεμήσουν στην Αμερική, ούτε οι Ιρακινοί", αναφέρει δικαιολογώντας κατά κάποιο τρόπο την απέχθεια που αισθάνονται οι πολίτες αυτών των χωρών για τις Δυτικές χώρες που προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα τους κήρυξαν τον πόλεμο.
Αντάρτες ή τρομοκράτες;
“Είναι σαν να αναφερόμαστε στους Έλληνες αντάρτες που πολέμησαν τους Γερμανούς ως τρομοκράτες, εκεί αλλάζει, έτσι και οι μουσουλμάνοι δεν πήγαν να πολεμήσουν στην Αμερική, ούτε στην Ευρώπη” αναφέρει ο κ. Ελγαντούρ. “Μην πείτε για το Σαρλί Εμπντό ότι είναι ισλαμική(η επίθεση) γιατί φάνηκαν πολλά. Όταν έγινε η επίθεση στο Παρίσι είχα πει ότι δεν θα έπιαναν κανέναν γιατί είχαν καταλάβει ότι οι μυστικές υπηρεσίες της Γαλλίας το είχαν σχεδιάσει και είχα πει πως αν πιάνανε κάποιον, θα τον σκότωναν για να σβήσουν τα ίχνη και ακριβώς έτσι έγινε. Το σύστημα αυτή τη στιγμή, θέλει να προκαλέσει ισλαμοφοβία, κάτι που το εξυπηρετεί για να περάσουν τα σχέδιά τους για να κυβερνήσουν. Εδώ στην Ελλάδα δεν τους βγήκαν τα σχέδια, βγήκε αριστερή κυβέρνηση."
Θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά
Αναφερόμενος στην τρομοκρατία κατά των μουσουλμάνων στην Ελλάδα θα πει: "Όλο το καλοκαίρι κατηγορηθήκαμε για τρομοκρατία, παλέψαμε με αυτό. Ήταν σχέδιο και καταφέραμε να μην περάσει. Ένα σχέδιο φόβου κατά των μουσουλμάνων που αφορούσε όλη την Ευρώπη, που όμως εξυπηρετούσε συμφέροντα και πολιτικές θέσεις. Εμείς δεν ασχοληθήκαμε με αυτό, ήξερα ότι με την κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Εμείς δεν θέλουμε να προκαλέσουμε ταραχές στην χώρα, θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά, δεν θέλουμε να γίνουν αυτά που είχαν στόχο μερικοί, για να προκαλέσουν μίσος και προβλήματα. Αυτό δεν έπιασε, όπως δεν έπιασε και το σχέδιο της σύγκρουσής μας με τους φασίστες και τους ακροδεξιούς. Δεχτήκαμε παρά πολλές επιθέσεις και δεν απαντήσαμε, όχι λόγω αδυναμίας, αλλά λόγω του σεβασμού και της αγάπης για την Ελλάδα. Δεν είμαστε ούτε αδύναμοι, ούτε βλάκες".
Το Τζαμί και η Αθήνα
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιλεκτικής χρήσης των θρησκευτικών ελευθεριών στην Ελλάδα αποτελεί και το τζαμί της Αθήνας που ολημερίς το χτίζουνε και το βράδυ γκρεμίζεται. Και μπορεί το ελληνικό Σύνταγμα να κατοχυρώνει την ανεξιθρησκεία, ωστόσο πρακτικά η Ελλάδα αναγνωρίζει μια επικρατούσα θρησκεία θέτοντας στο περιθώριο όλες τις άλλες, με αποτέλεσμα η ανέγερση ενός Ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα να έχει μετατραπεί σε Οδύσσεια, με διαπραγματεύσεις που διήρκεσαν χρόνια, χωρίς να έχει δοθεί μια ουσιαστική λύση. Έτσι η ανέγερση του ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα εξακολουθεί να μένει στα χαρτιά με τις κυβερνήσεις να πετούν το μπαλάκι της ευθύνης η μια στην άλλη.
Η ελλιπής πολιτική βούληση
Ο κ. Ελγαντούρ εξηγεί πως οι πρώτοι χώροι προσευχής στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του '80 με έξοδα των μουσουλμάνων. "Είχαμε βολευτεί με τους χώρους αυτούς και περιμέναμε να δώσουν λύση οι πρεσβείες μας” συμπληρώνει. Το θέμα έρχεται στο προσκήνιο το 2006, όπως μας αποκαλύπτει ο ίδιος, ύστερα από ένα ταξίδι της τότε υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη στις ΗΠΑ. Η κα. Μπακογιάννη δηλώνει πως θα μπορούσε να παραχωρηθεί το τζαμί στο Μοναστηράκι στους πιστούς για να χρησιμοποιηθεί ως χώρος προσευχής. “Ξέσπασαν έντονες αντιδράσεις και έτσι η κυρία Γιαννάκου (που τότε ήταν υπουργός παιδείας και θρησκευμάτων) ανακοίνωσε ότι οι μουσουλμάνοι που βρίσκονταν στην Ελλάδα δεν είχαν κάνει αίτηση για το τζαμί. Πράγματι, τότε δεν είχαμε κάνει αίτηση γιατί περιμέναμε τις πρεσβείες".
Όπως αναφέρει μάλιστα ο γγ. γραμματέας θρησκευμάτων κ. Καλαντζής, το νομικό πλαίσιο γύρω από την ανέγερση χώρου λατρείας, προέβλεπε μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο, να πρέπει να περάσει η άδεια του από τη δικαιοδοσία του Μητροπολίτη. "Ο νόμος του Μεταξά που έλεγε πως χρειάζεται η άδεια Μητροπολίτη για την ίδρυση χώρου λατρείας μιας άλλης θρησκείας έχει καταργηθεί από το 2006" εξηγεί.
Η εκκλησία δεν μπήκε ποτέ εμπόδιο στη δημιουργία μουσουλμανικού τεμένους
Από την πλευρά του ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, σημειώνει πως η εκκλησία δεν υπήρξε ποτέ μεταξύ των διαφωνούντων για την κατασκευή χώρου προσευχής για τους μουσουλμάνους. “Η εκκλησία δεν είχε αντίρρηση στο ζήτημα του τεμένους, ακόμη και από τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Αυτό που είχε επισημανθεί είναι ότι δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση αυτό να λειτουργήσει ως κοιτίδα άλλων παραμέτρων, ας πούμε ως πολιτιστικό κέντρο, αλλά μόνο ως καθαρά μουσουλμανικό τέμενος”
Αναφερόμενος στο νομικό καθεστώς που επικρατεί στην Ελλάδα για την ανέγερση ενός λατρευτικού τεμένους, οποιασδήποτε θρησκείας ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης εξηγεί: " Δεν υπάρχει απαγόρευση για να ανοίξει ένα τζαμί, αν εγώ είχα τη δυνατότητα να αγοράσω ένα οικόπεδο και να πάω στο υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων να ζητήσω άδεια για να φτιάξω χώρο προσευχής, αν καλύψω τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος μπορώ” σημειώνει τονίζοντας πως οι προϋποθέσεις παρόλα αυτά του νόμου είναι εξοντωτικές.
Το θέμα είναι συμβολικό και όχι οικονομικό
Εκείνο όμως που θέλει να τονίσει, είναι πως η μη ανέγερσή του δεν οφείλεται στην έλλειψη χρημάτων. "Υπήρχαν πολλοί που προσφέρθηκαν να βάλουν τα χρήματα. Προσωπικά μου πρότεινε ο πρέσβης του Κατάρ να δώσουν εκατομμύρια. Το τέμενος δεν είναι πως δεν χτίζεται λόγω χρημάτων, άλλωστε για το έργο δόθηκαν 15 εκατομμύρια ευρώ νομίζω από την Ε.Ε, που πήγαν στο ταμείο του υπουργείου Παιδείας και τα ξόδεψαν". Ενώ θα προσθέσει: "Θα μπορούσαμε να φέρουμε έναν πλούσιο Άραβα να φτιάξει το τζαμί στην Ελλάδα, αλλά αυτός θα έφερνε και δικό του Ιμάμη και επειδή το Ισλάμ διδάσκεται με πολλούς τρόπους, πρέπει να γνωρίζουμε ποιος είναι αυτός που θα έρθει και τι θα λέει. Να τον επιλέξουμε εμείς και όχι αυτός που θα έριχνε εδώ τα χρήματα". Ο πρόεδρος της Ένωσης άλλωστε εξηγεί: “Όμως εμείς σαν Έλληνες μουσουλμάνοι και όχι σαν μετανάστες μουσουλμάνοι και με βάση το τι συμβαίνει στην Ευρώπη, προτιμήσαμε να γίνει με χρήματα του κράτους, να είναι ελληνικό τέμενος".
Οι Έλληνες Μουσουλμάνοι κάνουν υπομονή
Ερχόμενος στο σήμερα ο κ. Ελγαντούρ εξηγεί πως η Ένωση έχει αποφασίσει να κάνει υπομονή. Όπως δηλώνει η απερχόμενη κυβέρνηση δεν ήθελε να σηκώσει το βάρος μια τέτοιας απόφασης. "Το θέμα κολλάει στο γεγονός ότι είχαμε μια κυβέρνηση που δεν ήθελε να φορτωθεί αυτό το βάρος πολιτικά, ο κ. Σαμαράς πάντα ήθελε να μαζέψει τις ψήφους από τους ακροδεξιούς και τους εθνικιστές. Ωστόσο ποτέ δεν είπε ότι δεν το κάνω, δεν υπάρχει ούτε μια δήλωση από κανέναν πολιτικό ότι δεν το κάνουν", αναφέρει σχετικά με την ολιγωρία στην ανέγερση του τζαμιού και καταλήγει "Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να πετύχει αυτή η κυβέρνηση, όταν δρομολογηθεί το πρόγραμμά της και τα καταφέρει θα ξεκινήσουμε τις συζητήσεις για το τζαμί και το νεκροταφείο, αυτή τη στιγμή δεν ζητάμε τίποτα δεν θέλουμε να ανοίξουμε μέτωπο, λόγω των προβλημάτων της κυβέρνησης με το εξωτερικό, έτσι έχουμε αποτραβηχτεί μέχρι να είναι σταθερά τα πράγματα."
Από την πλευρά του ο κ. Καλαντζής αποδίδει την ολιγωρία αυτή στις αργές και πάντα πολύπαθες διαδικασίες όλων των δημόσιων έργων του δημόσιου κράτους. "Το περίφημο τέμενος είναι δημόσιο έργο. Και για την Ελλάδα όλοι ξέρουμε τι σημαίνει δημόσιο έργο. Πείτε μου ένα δημόσιο έργο στην Ελλάδα που δεν έχει ενστάσεις, που δεν έχει δικαστικές διαμάχες, που δεν έχει καθυστερήσεις".
700.000 μουσουλμάνοι, κανένα νεκροταφείο
Μιλώντας με τον Μητροπολίτη Δημητριάδος, αλλά και με τον πρόεδρο της Μουσουλμανικής Ένωσης, διαπιστώσαμε πως το ελληνικό κράτος συντηρεί αντιπαραθέσεις και ανισότητες ακόμη και για την τελευταία κατοικία των πολιτών του.
Στην Αττική, με ευθύνη των κυβερνήσεων, δεν υπάρχει μέχρι σήμερα νεκροταφείο για μουσουλμάνους. “Η εκκλησία της Ελλάδος είχε προσφέρει τόπο, συγκεκριμένα στην περιοχή του Σχιστού όπως λέγεται, προκειμένου να αποκτήσουν οι Μουσουλμάνοι και κοιμητήριο στην Αττική” σημειώνει ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης, κάτι που επιβεβαιώνει και ο κ. Ελγαντούρ. "Το νεκροταφείο είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει και την Εκκλησία που μας παραχώρησε ένα οικόπεδο, αλλά το έργο θέλει πολλά χρήματα για να γίνει, οι εταίρες ζητούν 5 εκατομμύρια, ποσό υπερβολικό. Εμείς αυτό που θέλουμε είναι μια μάνδρα και μέσα χώμα, τίποτα άλλο" και συμπληρώνει: "Δεν μπορούν να θαφτούν οι μουσουλμάνοι στα άλλα νεκροταφεία της χώρας”.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιγνάτιος σημειώνει πως “τα θέματα της ανέγερσης έχουν να κάνουν με τις διαδικασίες της πολιτείας και όχι με τη στάση της εκκλησίας” με το θέμα να παραμένει, όπως και το ζήτημα του τεμένους στον αέρα.
Πόσες θρησκείες χωρούν στην Ελλάδα;
Διαβάζοντας την αναφορά του State Department για τις θρησκευτικές ελευθερίες στην Ελλάδα από το 2012, διαπιστώνουμε πως το κράτος δεν αναγνώριζε μέχρι πρόσφατα πέραν της Ορθόδοξης θρησκείας, των Μουσουλμάνων της Θράκης και της Εβραϊκής κοινότητας, καμιά άλλη θρησκεία. Όλες οι υπόλοιπες μειονότητες αντιμετωπίζονταν ως πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, με αποτέλεσμα να τους είναι αδύνατο να εκπροσωπηθούν απέναντι στο νόμο, να αποκτήσουν και να κληροδοτήσουν περιουσία.
Σε αυτό πρέπει να προστεθεί μια ακόμη εξ ορισμού ανισότητα. Το ελληνικό δημόσιο χρηματοδοτεί την ορθόδοξη εκκλησία, παρέχοντας μισθό για τους κληρικούς της, ενώ κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται για ιερείς άλλης θρησκείας. Για την ακρίβεια, η Ελλάδα, αδυνατεί ακόμη και να αναγνωρίσει ως θεολόγους-ιερείς ανθρώπους που δεν ανήκουν στην ορθόδοξη θρησκεία. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Ιμάμη που μας αναφέρει ο κ. Ελγαντούρ.
Ένας Ιμάμης με βίζα φούρναρη
Ενδεικτικό των αγκυλώσεων του ελληνικού κράτους είναι και το ζήτημα της αναγνώρισης ενός επίσημου Ιμάμη για του πιστούς του μουσουλμανισμού. Ο Ναϊμ Ελγαντούρ εξηγεί πως είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός Ιμάμη που θα διδάσκει σωστά τον Ισλαμισμό, προκειμένου να εξαλειφθούν οι ακραίες περιπτώσεις."Αυτή τη στιγμή έχουμε περισσότερο ανάγκη από επίσημο Ιμάμη, που να αναγνωρίζεται από το ελληνικό Κράτος, από ότι τον χώρο προσευχής”.
Όπως φαίνεται όμως, το ελληνικό κράτος αδυνατεί να αναγνωρίσει ιερέα άλλης θρησκείας με την ιδιότητα του θεολόγου. “Προτείναμε στην κυβέρνηση μέσω του υπουργείου Παιδείας να πληρώσουμε τον μισθό του, για να μην επιβαρυνθεί το κράτος, να εξασφαλίσουμε τη διαμονή του. Το πρόβλημα είναι να βγάλει άδεια παραμονής σαν θεολόγος και όχι σαν φούρναρης ή μαραγκός ή μπογιατζής. Κάτι τέτοιο δεν εξασφαλίζεται από το κράτος, υπάρχει αυτό το κενό” εξηγεί ο πρόεδρος και συνεχίζει: “Για παράδειγμα αυτό δεν ισχύει για τον Πατριάρχη της Αλεξάνδρειας που είναι Έλληνας υπήκοος. Γιατί λοιπόν να φέρουμε έναν καθηγητή πανεπιστημίου- θεολόγο και να γράψουμε ότι είναι φούρναρης που φτιάχνει αραβικές πίτες; Δεν είναι σωστό".
Στον αντίποδα, το υπουργείο εξηγεί πως το να επιτρέψουν την είσοδο ενός ιερέα από το εξωτερικό ίσως αποτελεί ακριβώς τη συνθήκη εκείνη για την ανάπτυξη επικίνδυνων συνθηκών, σχετικά με ακραίες ισλαμικές φωνές. Πάντως, ο κ. Καλαντζής παραδέχτηκε πως η πολιτεία θα έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να έχει προβλέψει την εκπαίδευση θεολόγων-ιερέων της μουσουλμανικής θρησκείας η ίδια για να καλύψει αυτά τα κενά.
Η νομοθεσία ανακουφίζει τις μειονότητες
Την περασμένη χρονιά, η ελληνική Βουλή αποφάσισε να αναγνωρίσει ως θρησκευτικές οντότητες ιδιωτικού δικαίου, όλες τις θρησκείες. "Υπήρχε μια διάκριση πολύ υπαρκτή και πολύ συγκεκριμένη. Αυτό που συνέβαινε ήταν ότι οι άλλες θρησκείες μπορούσαν να είναι σωματεία. Η δομή του σωματείου δεν ταιριάζει με τη δομή πολλών θρησκευτικών κοινοτήτων, δεύτερον είναι αγενές. Δεν είναι δυνατό μια χώρα που υποστηρίζει το θρησκευτικό συναίσθημα, να έχει αυτή την τακτική" αναφέρει ο κ. Καλαντζής.
Από την πλευρά του ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος σημειώνει πως “την περσινή χρονιά για πρώτη φορά είχαμε ένα νομοθέτημα που έδωσε τη δυνατότητα σε όλες τις θρησκευτικές μειονότητες να αναγνωριστούν, πράγμα που εκκρεμούσε” και συμπληρώνει: “Έτσι και η καθολική εκκλησία και η προτεσταντική, αλλά και οι μουσουλμανικές έχουν τη δυνατότητα να αναγνωριστούν πλέον ως νομικά πρόσωπα θρησκευτικού χαρακτήρα και αυτό νομίζω ότι δίνει μια ακόμη μεγαλύτερη κατοχύρωση στην ισονομία και την ισοτιμία των θρησκευτικών μειονοτήτων στην Ελλάδα”.
Αυτό όπως μας εξηγεί το υπουργείο, σημαίνει πρακτικά πως μπορούν να έχουν ΑΦΜ, να ανοίγουν λογαριασμούς στην τράπεζα και πρακτικά διευκολύνει τη ζωή των φορέων αυτών στηνκαθημερινότητα. "Έχεις μια εκκλησία αιώνων, την Καθολική, που σου λέει ότι εγώ υπάρχω στην Ελλάδα πριν το ελληνικό κράτος και τώρα μου λες ότι δεν υπάρχω; Τι απαντάς; Γίνε σωματείο;" επισημαίνει για το ηθικό περισσότερο και στη συνέχεια νομικό κενό ο κ. Καλαντζής.
Είναι τελικά ο Έλληνας ρατσιστής με βάση το θρήσκευμα;
Η συζήτηση για την Ελλάδα και το ρατσισμό έχει γίνει εντονότερη τα τελευταία χρόνια, αφού με επίφαση την κρίση αναδύθηκαν στην ελληνική κοινωνία θύλακες και πολιτικοί χώροι που τράφηκαν, ανδρώθηκαν και δυνάμωσαν από το ρατσισμό. Κάθε είδους ρατσισμό. Ανάμεσα στους λόγους να διαχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τους άλλους συγκαταλέγεται σαφέστατα και η θρησκεία. Ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος, για παράδειγμα, αποκαλύπτει, χωρίς πικρία η αλήθεια είναι, πως έχουν γράψει έξω από χώρο λατρείας μουσουλμάνων με σπρέι, τη φράση “οίκος ανοχής”. Τι πιστεύουν όμως οι εκπρόσωποι δύο θρησκειών και η επίσημη πολιτεία;
Να μη λάβουμε υπόψη τις μειοψηφίες
Όσον αφορά την αντιμετώπιση των μουσουλμάνων από τους πολίτες και την κοινωνία ο κ. Ελγαντούρ αναφέρει ότι οι δημοκράτες οφείλουν να λάβουν υπόψη αυτό που πιστεύει το 51% του πληθυσμού, τις πράξεις αυτού του ποσοστού και όχι της μειοψηφίας. "Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας πιστός Χριστιανός θα εμποδίσει να γίνει ένας χώρος προσευχής για άλλες θρησκείες, γιατί ο ίδιος όταν πάει στο εξωτερικό το πρώτο πράγμα που θέλει να κάνει είναι να χτίσει χώρο λατρείας” και συνεχίζει: "Ποτέ δεν συναντήσαμε αντίδραση, μάλιστα μια φορά στο Νέο Κόσμο ήμασταν περίπου 1000 άτομα που κάναμε προσευχή, όταν βγήκαμε και συζητούσαν όλοι μεταξύ τους, γιατί είναι και χώρος συνάντησης και επειδή δεν θέλω να δημιουργώ φασαρία, όταν περνούσε ένα κύριος του ζήτησα συγνώμη (για τη φασαρία) και μου απάντησε 'Μη στεναχωριέσαι η παρουσία σας εδώ μου δίνει ασφάλεια'. Δεν έχουμε πειράξει κανέναν, αντίθετα βοηθάμε, έτσι δεν είχαμε ποτέ κακή αντιμετώπιση".
Πώς όμως ερμηνεύει τις επιθέσεις κατά αλλοδαπών; "Εκτός από τις σχεδιασμένες επιθέσεις που έγιναν στην Καλλιθέα από τους φασίστες και τους ακροδεξιούς δεν υπήρξαν άλλες και επειδή ξέρουμε ότι πίσω από αυτές υπάρχει σχέδιο, τις αγνοούμε” αναφέρει. “Αυτές οι επιθέσεις και τα συνθήματα που γράφουν κάθε φορά στους χώρους προσευχής δεν με ενοχλούν καθόλου. Έχουν γράψει πολλές φορές συνθήματα όπως 'Οίκος ανοχής' και πολλά άλλα" σημειώνει. “Πάντως αυτές οι επιθέσεις με ενοχλούν λιγότερο, θα με ενοχλούσε πολύ αν εκείνος ο κύριος έλεγε 'Με ενοχλείτε'” καταλήγει.
Η Εκκλησία δεν εξαιρεί κανέναν από το φιλανθρωπικό της έργο
“Σε ό, τι αφορά την εκκλησία της Ελλάδος πρέπει να σας πω ότι στο φιλανθρωπικό και κοινωνικό της έργο δεν έχει εξαιρέσει κανένα άτομο και αυτό είναι πολύ σημαντικό στοιχείο, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια με την κρίση” σημειώνει από την πλευρά του ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος. “Στα συσσίτια της και τις φιλανθρωπίες της, οι πάντες είναι ίσοι, είτε είναι ορθόδοξοι πιστοί, είτε είναι άλλης θρησκείας και αυτό πλέον είναι αποδεκτό και φανερό από όλους” συμπληρώνει με νόημα. Συμπερασματικά, ο ιερέας καταλήγει: “Εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχουν διακρίσεις, απλώς ίσως σε ορισμένες διαδικασίες κάποιοι να νιώθουν ότι διακρίνονται” λέει, τονίζοντας πάντως πως αυτές όλο και αμβλύνονται με νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες, όπως εκείνη του περασμένου έτους που αναγνωρίζει όλες τις θρησκευτικές μειονότητες.
Η δημοκρατία έχει και ψήφους στη μέση
Ο γενικός γραμματέας θρησκευμάτων του υπουργείου, υπερθεματίζοντας της μεθοδολογίας του ελληνικού κράτους, που όπως υποστηρίζει με την αντιμετώπισή του συμβάλει στην γενικότερη συνοχή του κράτους και αφού τόνισε πως είναι μηδαμινές οι καταγγελίες για ρατσιστική συμπεριφορά με βάση τη θρησκεία, εξέφρασε μια ακόμη ενδιαφέρουσα άποψη. Το σεβασμό στο δικαιώμα των πολλών. "Η δημοκρατία ξέρετε έχει και ψήφους στη μέση. Οι ψήφοι είναι πολίτες και οι πολίτες έχουν μειοψηφίες και πλειοψηφίες. Οι πολίτες έχουν απόψεις. Υπάρχουν πράγματα που είναι πέρα από πλειοψηφίες και απόψεις και υπάρχουν και πράγματα που είναι σεβασμός σε μια παράδοση, σε μια ταυτότητα και σε μια πλειοψηφία αν θέλετε. Ή σε μια ισχυρή μειοψηφία. Γιατί το κράτος τα διαχειρίζεται αυτά και για τη συνοχή του" σημειώνει.
Το θέμα της θρησκείας στην Ελλάδα και παγκοσμίως είναι πολύ λεπτό και ευαίσθητο. Το ίδιο και ο τρόπος με τον οποίο ένα σύνολο ανθρώπων σέβεται, εκτιμά και αφήνει χώρο στη διαφορετικότητα, χωρίς αυτό να προκαλεί ασφυξία στο σύνολο ή φαινόμενα νομοκρατίας στη θέση της δημοκρατίας. Σε κάθε περίπτωση εκείνο που μπορεί κανείς εύκολα να διακρίνει στην ελληνική κοινωνία και κυρίως στο ελληνικό κράτος, είναι πως κινείται με ρυθμούς χελώνας σε μια εποχή που εξελίσσεται και αλλάζει με ταχύτητα φωτός. Εκείνο που πρέπει όλοι να αναλογιστούμε είναι αν στην κανονικότητα της ζωής μας, στη συνήθεια των παραδόσεων και της καθημερινότητας δεν αδικούμε ή αγνοούμε το διπλανό μας. Άλλωστε, φαίνεται, πως ο ρατσισμός υπάρχει μέσα μας και εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την άνθιση και τον ξεριζωμό του.
Διαβάστε ακόμα:
πηγη http://news247.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου