Η μεγάλη μας Ευρώπη, η τεράστια « Αγορά μας »
ήταν όνειρο και πάει ήταν μόνο συμφορά μας.
--------
Για κατάντια πια μιλάμε, για ξεπούλημα τονίζω,
της τιμής, της περηφάνιας κι’ όπως πάντα δεν ελπίζω
να ξαναχαράξει μέρα, νάβγει ο ήλιος να φωτίσει
να ζεστάνει τις καρδιές μας τα σκοτάδια να σκορπίσει.
-------
Ποιος πληρώνει την βλακεία των κρατούντων μέχρι τώρα
ποιος θα κλάψει, θα πεινάσει, θα βραχεί σ’ αυτή την μπόρα;
Πως κατάντησες Ελλάδα, Πάλι θάρθει η μιζέρια
σε παρέδωσαν παιδιά σου σε σκληρά σε ξένα χέρια.
-------
Δεν μπορούσαν να σκεφτούνε; το μυαλό τους δεν τους φτάνει;
και μας μάντρωσαν κοπάδι όλους μας, σε ξένη στάνη.
Τα γαλάρια τα δικά μας ξένοι τώρα θα τ’ αρμέξουν
και την στάλα θα την πάρουν και σκασίλα αν θ’ αντέξουν.
--------
Μα τα βόδια τα γνωστά μας πάλι λεύτερα θε νάνε
κι’ όπως πάντα θα κοπρίζουν θα βοσκούν θα κονομάνε.
Τ’ είναι τούτο που μας κάνουν; το γνωστό Καλαμπαλίκι
πάλι η φτώχεια θα πληρώσει τούτο το μασκαραλίκι.
-------
Όμως φτάνει όχι άλλο και δεν πάει παρακάτω
μας τρελάνατε ως τώρα και μας φτάσατε στον πάτο.
Δεν αντέχω της σιωπής μου τις κραυγές τις πονεμένες
χρόνια τώρα υπομένω τόσες λύσεις μπερδεμένες.
--------
Αν την πονάτε αληθινά την χώρα του Ομήρου
κι’ αν θέλετε ο τόπος μας να ρθει και πάλι γύρω.
Δώστε στον Κόσμο όραμα στον πεινασμένο ελπίδα
δώστε στον άνεργο δουλειά, αγάπη και φροντίδα
-------
Μην παίρνετε του αίμα του, την τελική ρανίδα,
αφήστε μια χαραματιά μία μικρή αχτίδα.
Μην του στραγγίζετε ξανά την κάθε του σταγόνα
αυτά που τώρα παίρνεται τ’ απόκτησε μ’ αγώνα.
--------
Δώστε μας δυνατότητα, να ονειρευτούμε πάλι,
γιατί το κουρκουτιάσατε το δόλιο μας κεφάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου