του Tyler Durden
Φαίνεται πως η παλίρροια της απο-δολαροποίησης έχει φτάσει στις ακτές της Ευρώπης. Με τηνΑυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο να έχουν ήδη μετατοπιστεί σε κατεύθυνση ένταξης στην Ασιατική Επενδυτική Τράπεζα Υποδομών (Asian Investment Infrastructure Bank - AIIB), οι Financial Times αναφέρουν πως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία έχουν όλες συμφωνήσει να ενταχθούν στην αναπτυξιακή τράπεζα καθώς η στροφή προς την Ασία φαίνεται να αποτελεί το σχέδιο Β για την Ευρώπη. Όπως έχει σημειώσει στο παρελθόν ο Greg Sheridan, "το έπος της Κινέζικης Τράπεζας αποτελεί σχεδόν περίπτωση εγχειριδίου της αποτυχίας της εξωτερικής πολιτικής του προέδρου Ομπάμα". Όπως συμπεραίνουν οι Financial Times, οι ευρωπαϊκές αποφάσεις αποτελούνσημαντικό πλήγμα για την προεδρία Ομπάμα, η οποία υποστήριζε πως οι δυτικές χώρες θα είχαν μεγαλύτερη επιρροή στις εργασίες της νέας τράπεζας αν έμεναν από κοινού εκτός της. Όπως σημειώνει το Forbes, αυτό αφήνει στον Ομπάμα τρεις εξίσου άβολες επιλογές...
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των Financial Times,
"Σύμφωνα με Ευρωπαίους αξιωματούχους, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία έχουν όλες συμφωνήσει να ακολουθήσουν το Βρετανικό παράδειγμα και να ενταχθούν στην υπό κινέζικη ηγεμονία διεθνή αναπτυξιακή τράπεζα, δίνοντας έτσι ένα σημαντικό χτύπημα στις προσπάθειες των ΗΠΑ να κρατήσουν ηγετικές χώρες της Δύσης εκτός του νέου θεσμού.
Η απόφαση των τριών Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων έρχεται αφού η Βρετανία ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα πως θα ενταχθεί στην με κεφαλαιοποίηση 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων Ασιατική Επενδυτική Τράπεζα Υποδομών (ΑΙΙΒ), μια εν δυνάμει αντίπαλο της - με έδρα την Ουάσινγκτον - Παγκόσμιας Τράπεζας.
...
Οι Ευρωπαϊκές αποφάσεις αποτελούν σημαντικό πλήγμα για την προεδρεία Ομπάμα, η οποία έχει υποστηρίξει πως οι χώρες της Δύσης θα μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερη επιρροή στις εργασίες της νέας τράπεζας αν έμεναν όλες μαζί εκτός της και πίεζαν για υψηλότερα πρότυπα δανεισμού.
Η ΑΙΙΒ, η οποία ιδρύθηκε επισήμως από τον Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping πέρυσι, αποτελεί ένα μόνο μέρος μιας ευρύτερης κινέζικης προσπάθειας για δημιουργία χρηματοπιστωτικών και οικονομικών θεσμών που θα αυξήσουν την διεθνή επιρροή της χώρας. Προσπάθεια που έχει αναδειχθεί σε κεντρικό ζήτημα στον αναπτυσσόμενο ανταγωνισμό μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ για το ποιος θα είναι αυτός που θα ορίζει τους οικονομικούς και εμπορικούς κανόνες στην Ασία τις επόμενες δεκαετίες".
Αυτά έπονται των όσων έπραξαν Αυστραλία και Ηνωμένο Βασίλειο...
"Η Αυστραλία, ένας σύμμαχος κλειδί των ΗΠΑ στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού ο οποίος βρίσκονταν κάτω από την πίεση της Ουάσινγκτον να μείνει εκτός της καινούριας τράπεζας, έχει επίσης δηλώσει πως θα ξανασκεφτεί την τοποθέτησή της.
Όταν η Βρετανία ανακοίνωσε την απόφασή της να ενταχθεί στην ΑΙΙΒ την περασμένη εβδομάδα, η προεδρεία Ομπάμα δήλωσε στους Financial Times πως η κίνηση αποτελούσε μέρος μιας ευρύτερης τάσης εγκόλπωσης του Λονδίνου από την Κίνα. Οι Βρετανοί αξιωματούχοι ήταν σχετικά συγκρατημένοι στην κριτική που άσκησαν προς την Κίνα για τους χειρισμούς της κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων υπέρ της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ πέρυσι.
Η Βρετανία προσπάθησε να αποκομίσει "το πλεονέκτημα αυτού που θα κινηθεί πρώτος" την περασμένη εβδομάδα εγγραφόμενη στην νεογέννητη υπό κινέζικη ηγεμονία τράπεζα πριν από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας των G7.
Η Βρετανία ευελπιστεί να καταστεί ο νούμερο ένα αποδέκτης κινέζικων επενδύσεων και οι αξιωματούχοι του Ηνωμένου Βασιλείου είναι αμετανόητοι".
***
Πράγμα που, όπως εξηγεί το Forbes, αφήνει στον Ομπάμα τρεις επιλογές...
1) Να συνεχίσει να πιέζει τους συμμάχους του να μην ενταχθούν στην ΑΙΙΒ μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες που αφορούν τη διοίκηση της τράπεζας
2) Να ενταχθεί και ο ίδιος στην ΑΙΙΒ, ή
3) Να σταματήσει να ασχολείται με το ζήτημα.
Η πρώτη επιλογή είναι ήδη χαμένη υπόθεση. Δεν υπάρχει νόημα να ξοδέψουν οι ΗΠΑ κι άλλο από το πολιτικό τους κεφάλαιο προσπαθώντας να πείσουν περιφερειακούς και άλλους παράγοντες να μην ενταχθούν στην τράπεζα. Αποτελεί δευτερεύουσας σημασίας ζήτημα που κάνει τις ΗΠΑ να φαίνονται αδύναμες σε μια χρονική στιγμή που η επιρροή των ΗΠΑ στην περιοχή είναι, κατά τα άλλα, αρκετά ισχυρή.
Η δεύτερη επιλογή, που προσωπικά - όπως και σχεδόν κάθε άλλος αναλυτής που ασχολείται με τα θέματα της Κίνας εκτός από την κυβέρνηση των ΗΠΑ - υποστήριζα από τον περασμένο Οκτώβρη, είναι να ενταχθούν οι ΗΠΑ στην ΑΙΙΒ. Υπάρχουν αρκετά επιχειρήματα για το γιατί αυτό είναι καλή ιδέα. Θα παρείχε στις ΗΠΑ μια θέση που θα τις έδινε την δυνατότητα τόσο να είναι μια θετική δύναμη που θα ωθεί στην βελτιστοποίηση των πρακτικών διακυβέρνησης όσο και μια κριτική φωνή εκ των έσω αν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά. Θα βοηθούσε επίσης να διασφαλίσουν οι επιχειρήσεις των ΗΠΑ ισότιμη πρόσβαση για προσφορές στις ευκαιρίες που θα προκύψουν από την επενδυτική χρηματοδότηση της ΑΙΙΒ. Η ένταξή τους τώρα δύσκολα θα γινόταν με τρόπο που να μην τις εμφάνιζε ανακόλουθες αλλά οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να ξεκινήσουν αναγνωρίζοντας δημόσια την ανάγκη για δυνατότητες χρηματοδότησης στην Ασία που μπορεί να παράσχει η ΑΙΙΒ και να κινηθούν γρήγορα και να δουλέψουν μαζί με την Αυστραλία, τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία ώστε να διαμορφώσουν κοινές αρχές προσέγγισης.
Η τρίτη επιλογή είναι οι ΗΠΑ να απομακρυνθούν από της ΑΙΙΒ, να απελευθερώσουν τις άλλες χώρες από οποιαδήποτε πίεση που μπορεί να αισθάνονται από τη μεριά των ΗΠΑ ώστε να μην ενταχθούν, και να αφήσουν την ΑΙΙΒ να αναπτυχθεί ή να διαλυθεί στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις. Οι κινεζικές επενδύσεις στους τομείς των πρώτων υλών και των υποδομών έχουν συναντήσει σημαντικές δυσκολίες σε μια σειρά χωρών, που περιλαμβάνουν την Ζάμπια, την Μιανμάρ, το Βιετνάμ, τη Βραζιλία και τη Σρι Λάνκα ανάμεσα σε άλλες. Αν η ΑΙΙΒ δεν κάνει καλύτερη δουλειά από τις αναπτυξιακές τράπεζες της Κίνας θα στιγματίσει όχι μόνο το Πεκίνο αλλά και όλες τις υπόλοιπες χώρες που συμμετέχουν. Αν καταφέρει να λειτουργήσει στο επίπεδο των ίδιων προτύπων με την Παγκόσμια Τράπεζα και την Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης, τότε θα αποτελέσει μια ευπρόσδεκτη προσθήκη στον κόσμο της χρηματοδότησης της ανάπτυξης. Οι ΗΠΑ δεν είναι αναγκαίο να αποτελούν μέρος κάθε περιφερειακού οργανισμού στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού. Δεν είναι μέλος, για παράδειγμα, του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης και είναι απλός παρατηρητής στη Διάσκεψη για την Αλληλεπίδραση και την Οικοδόμηση Μέτρων Εμπιστοσύνης στην Ασία. Μπορεί με τον ίδιο τρόπο να μείνει εκτός της ΑΙΙΒ ή να αποκτήσει ιδιότητα παρατηρητή.
Η προτεραιότητα της Ουάσινγκτον πρέπει να είναι η προώθηση των θεσμών και των ιδανικών των ΗΠΑ μέσω της στροφής προς ή του επαναπροσδιορισμού της σχέσης με τις κινέζικες πρωτοβουλίες και όχι μέσω του μπλοκαρίσματός τους, εκτός αν το τελευταίο κριθεί απόλυτα απαραίτητο. (Ας μην μπερδεύουμε την προσπάθεια της Κίνας να αναπτύξει την ΑΙΙΒ με την επιμονή της να εφαρμόσει Ζώνη Αναγνώρισης και Αεράμυνας, για παράδειγμα). Η αντίθεση στην ΑΙΙΒ έχει μετατραπεί σε μυλόπετρα δεμένη στον λαιμό της Ουάσινγκτον. Έχει φτάσει η ώρα να την αφαιρέσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο".
***
Η απο-δολαροποίηση συνεχίζεται... Όπως συμπαίρανε πρόσφατα ο Simon Black, τώρα μπορούμε να δούμε τις λέξεις να μετατρέπονται σε πράξεις...
"Οι Σύμμαχοι μπορεί να είναι αρκετά ευγενικοί για να πουν ευθέως στις ΗΠΑ - "Κοιτάξτε, έχετε 18,1 τρισεκατομμύρια δολάρια επίσημου χρέους, έχετε 42 τρισεκατομμύρια δολάρια μη χρηματοδοτούμενων υποχρεώσεων, και είστε και λίγο μαλάκες. Σας παρατάμε".
Αντ' αυτού πηγαίνουν με μία προσέγγιση "δεν πρόκειται για εσένα, πρόκειται για εμένα".
Αλλά για όποιον δείξει λίγη προσοχή είναι αρκετά εμφανές προς τα που κατευθύνεται αυτή η τάση.
Δεν θα περάσει πολύς καιρός που και άλλοι Δυτικοί Σύμμαχοι θα πηδήξουν στην "ενάντια στο δολάριο" μπάντα με πράξεις και όχι με λέξεις.
***
Το ουσιώδες είναι το εξής: δεν πρόκειται πλέον για εικασία ή για θεωρία. Κάθε δείγμα αντικειμενικού στοιχείου δείχνει πως η κυριαρχία του δολαρίου φτάσει στο τέλος της.
"Σύμφωνα με Ευρωπαίους αξιωματούχους, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία έχουν όλες συμφωνήσει να ακολουθήσουν το Βρετανικό παράδειγμα και να ενταχθούν στην υπό κινέζικη ηγεμονία διεθνή αναπτυξιακή τράπεζα, δίνοντας έτσι ένα σημαντικό χτύπημα στις προσπάθειες των ΗΠΑ να κρατήσουν ηγετικές χώρες της Δύσης εκτός του νέου θεσμού.
Η απόφαση των τριών Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων έρχεται αφού η Βρετανία ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα πως θα ενταχθεί στην με κεφαλαιοποίηση 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων Ασιατική Επενδυτική Τράπεζα Υποδομών (ΑΙΙΒ), μια εν δυνάμει αντίπαλο της - με έδρα την Ουάσινγκτον - Παγκόσμιας Τράπεζας.
...
Οι Ευρωπαϊκές αποφάσεις αποτελούν σημαντικό πλήγμα για την προεδρεία Ομπάμα, η οποία έχει υποστηρίξει πως οι χώρες της Δύσης θα μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερη επιρροή στις εργασίες της νέας τράπεζας αν έμεναν όλες μαζί εκτός της και πίεζαν για υψηλότερα πρότυπα δανεισμού.
Η ΑΙΙΒ, η οποία ιδρύθηκε επισήμως από τον Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping πέρυσι, αποτελεί ένα μόνο μέρος μιας ευρύτερης κινέζικης προσπάθειας για δημιουργία χρηματοπιστωτικών και οικονομικών θεσμών που θα αυξήσουν την διεθνή επιρροή της χώρας. Προσπάθεια που έχει αναδειχθεί σε κεντρικό ζήτημα στον αναπτυσσόμενο ανταγωνισμό μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ για το ποιος θα είναι αυτός που θα ορίζει τους οικονομικούς και εμπορικούς κανόνες στην Ασία τις επόμενες δεκαετίες".
Αυτά έπονται των όσων έπραξαν Αυστραλία και Ηνωμένο Βασίλειο...
"Η Αυστραλία, ένας σύμμαχος κλειδί των ΗΠΑ στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού ο οποίος βρίσκονταν κάτω από την πίεση της Ουάσινγκτον να μείνει εκτός της καινούριας τράπεζας, έχει επίσης δηλώσει πως θα ξανασκεφτεί την τοποθέτησή της.
Όταν η Βρετανία ανακοίνωσε την απόφασή της να ενταχθεί στην ΑΙΙΒ την περασμένη εβδομάδα, η προεδρεία Ομπάμα δήλωσε στους Financial Times πως η κίνηση αποτελούσε μέρος μιας ευρύτερης τάσης εγκόλπωσης του Λονδίνου από την Κίνα. Οι Βρετανοί αξιωματούχοι ήταν σχετικά συγκρατημένοι στην κριτική που άσκησαν προς την Κίνα για τους χειρισμούς της κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων υπέρ της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ πέρυσι.
Η Βρετανία προσπάθησε να αποκομίσει "το πλεονέκτημα αυτού που θα κινηθεί πρώτος" την περασμένη εβδομάδα εγγραφόμενη στην νεογέννητη υπό κινέζικη ηγεμονία τράπεζα πριν από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας των G7.
Η Βρετανία ευελπιστεί να καταστεί ο νούμερο ένα αποδέκτης κινέζικων επενδύσεων και οι αξιωματούχοι του Ηνωμένου Βασιλείου είναι αμετανόητοι".
***
Πράγμα που, όπως εξηγεί το Forbes, αφήνει στον Ομπάμα τρεις επιλογές...
1) Να συνεχίσει να πιέζει τους συμμάχους του να μην ενταχθούν στην ΑΙΙΒ μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες που αφορούν τη διοίκηση της τράπεζας
2) Να ενταχθεί και ο ίδιος στην ΑΙΙΒ, ή
3) Να σταματήσει να ασχολείται με το ζήτημα.
Η πρώτη επιλογή είναι ήδη χαμένη υπόθεση. Δεν υπάρχει νόημα να ξοδέψουν οι ΗΠΑ κι άλλο από το πολιτικό τους κεφάλαιο προσπαθώντας να πείσουν περιφερειακούς και άλλους παράγοντες να μην ενταχθούν στην τράπεζα. Αποτελεί δευτερεύουσας σημασίας ζήτημα που κάνει τις ΗΠΑ να φαίνονται αδύναμες σε μια χρονική στιγμή που η επιρροή των ΗΠΑ στην περιοχή είναι, κατά τα άλλα, αρκετά ισχυρή.
Η δεύτερη επιλογή, που προσωπικά - όπως και σχεδόν κάθε άλλος αναλυτής που ασχολείται με τα θέματα της Κίνας εκτός από την κυβέρνηση των ΗΠΑ - υποστήριζα από τον περασμένο Οκτώβρη, είναι να ενταχθούν οι ΗΠΑ στην ΑΙΙΒ. Υπάρχουν αρκετά επιχειρήματα για το γιατί αυτό είναι καλή ιδέα. Θα παρείχε στις ΗΠΑ μια θέση που θα τις έδινε την δυνατότητα τόσο να είναι μια θετική δύναμη που θα ωθεί στην βελτιστοποίηση των πρακτικών διακυβέρνησης όσο και μια κριτική φωνή εκ των έσω αν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά. Θα βοηθούσε επίσης να διασφαλίσουν οι επιχειρήσεις των ΗΠΑ ισότιμη πρόσβαση για προσφορές στις ευκαιρίες που θα προκύψουν από την επενδυτική χρηματοδότηση της ΑΙΙΒ. Η ένταξή τους τώρα δύσκολα θα γινόταν με τρόπο που να μην τις εμφάνιζε ανακόλουθες αλλά οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να ξεκινήσουν αναγνωρίζοντας δημόσια την ανάγκη για δυνατότητες χρηματοδότησης στην Ασία που μπορεί να παράσχει η ΑΙΙΒ και να κινηθούν γρήγορα και να δουλέψουν μαζί με την Αυστραλία, τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία ώστε να διαμορφώσουν κοινές αρχές προσέγγισης.
Η τρίτη επιλογή είναι οι ΗΠΑ να απομακρυνθούν από της ΑΙΙΒ, να απελευθερώσουν τις άλλες χώρες από οποιαδήποτε πίεση που μπορεί να αισθάνονται από τη μεριά των ΗΠΑ ώστε να μην ενταχθούν, και να αφήσουν την ΑΙΙΒ να αναπτυχθεί ή να διαλυθεί στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις. Οι κινεζικές επενδύσεις στους τομείς των πρώτων υλών και των υποδομών έχουν συναντήσει σημαντικές δυσκολίες σε μια σειρά χωρών, που περιλαμβάνουν την Ζάμπια, την Μιανμάρ, το Βιετνάμ, τη Βραζιλία και τη Σρι Λάνκα ανάμεσα σε άλλες. Αν η ΑΙΙΒ δεν κάνει καλύτερη δουλειά από τις αναπτυξιακές τράπεζες της Κίνας θα στιγματίσει όχι μόνο το Πεκίνο αλλά και όλες τις υπόλοιπες χώρες που συμμετέχουν. Αν καταφέρει να λειτουργήσει στο επίπεδο των ίδιων προτύπων με την Παγκόσμια Τράπεζα και την Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης, τότε θα αποτελέσει μια ευπρόσδεκτη προσθήκη στον κόσμο της χρηματοδότησης της ανάπτυξης. Οι ΗΠΑ δεν είναι αναγκαίο να αποτελούν μέρος κάθε περιφερειακού οργανισμού στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού. Δεν είναι μέλος, για παράδειγμα, του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης και είναι απλός παρατηρητής στη Διάσκεψη για την Αλληλεπίδραση και την Οικοδόμηση Μέτρων Εμπιστοσύνης στην Ασία. Μπορεί με τον ίδιο τρόπο να μείνει εκτός της ΑΙΙΒ ή να αποκτήσει ιδιότητα παρατηρητή.
Η προτεραιότητα της Ουάσινγκτον πρέπει να είναι η προώθηση των θεσμών και των ιδανικών των ΗΠΑ μέσω της στροφής προς ή του επαναπροσδιορισμού της σχέσης με τις κινέζικες πρωτοβουλίες και όχι μέσω του μπλοκαρίσματός τους, εκτός αν το τελευταίο κριθεί απόλυτα απαραίτητο. (Ας μην μπερδεύουμε την προσπάθεια της Κίνας να αναπτύξει την ΑΙΙΒ με την επιμονή της να εφαρμόσει Ζώνη Αναγνώρισης και Αεράμυνας, για παράδειγμα). Η αντίθεση στην ΑΙΙΒ έχει μετατραπεί σε μυλόπετρα δεμένη στον λαιμό της Ουάσινγκτον. Έχει φτάσει η ώρα να την αφαιρέσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο".
***
Η απο-δολαροποίηση συνεχίζεται... Όπως συμπαίρανε πρόσφατα ο Simon Black, τώρα μπορούμε να δούμε τις λέξεις να μετατρέπονται σε πράξεις...
"Οι Σύμμαχοι μπορεί να είναι αρκετά ευγενικοί για να πουν ευθέως στις ΗΠΑ - "Κοιτάξτε, έχετε 18,1 τρισεκατομμύρια δολάρια επίσημου χρέους, έχετε 42 τρισεκατομμύρια δολάρια μη χρηματοδοτούμενων υποχρεώσεων, και είστε και λίγο μαλάκες. Σας παρατάμε".
Αντ' αυτού πηγαίνουν με μία προσέγγιση "δεν πρόκειται για εσένα, πρόκειται για εμένα".
Αλλά για όποιον δείξει λίγη προσοχή είναι αρκετά εμφανές προς τα που κατευθύνεται αυτή η τάση.
Δεν θα περάσει πολύς καιρός που και άλλοι Δυτικοί Σύμμαχοι θα πηδήξουν στην "ενάντια στο δολάριο" μπάντα με πράξεις και όχι με λέξεις.
***
Το ουσιώδες είναι το εξής: δεν πρόκειται πλέον για εικασία ή για θεωρία. Κάθε δείγμα αντικειμενικού στοιχείου δείχνει πως η κυριαρχία του δολαρίου φτάσει στο τέλος της.
πηγη http://i-spi8a.weebly.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου