Ουρανοπίθηκος ο Μακεδονικός: Το αρχαιότερο γνωστό ανθρωποειδές που έζησε σε περιοχές της Θεσσαλονίκης και της Χαλκδικής

Νέα ευρήματα που φωτίζουν τις συνθήκες ζωής του αρχαιότερου γνωστού ανθρωποειδούς που έζησε στον ελλαδικό χώρο, εννέα έως 10 εκατομμύρια χρόνια πριν από σήμερα, εντόπισαν επιστήμονες από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Ο Ουρανοπίθηκος ο μακεδονικός (Ouranopithecus macedoniensis) είναι ένας μακρινός πρόγονος του ανθρώπου και έμοιαζε με τον σημερινό γορίλα. Εκείνη την εποχή, ζούσε στις σαβάνες της βόρειας Ελλάδας – όπου βρέθηκαν μέχρι στιγμής απολιθώματά του – μαζί με γαζέλες, αντιλόπες, καμηλοπαρδάλεις.

Οι αρσενικοί ουρανοπίθηκοι προσομοίαζαν στο σωματότυπό τους με τους σημερινούς θηλυκούς γορίλες και ζούσαν σε ανοικτά περιβάλλοντα με χαμηλή βλάστηση. Τρέφονταν δε, με φύλλα, βολβούς και καρπούς δέντρων.

«Ο ουρανοπίθηκος αποτελεί ένα κομβικό σημείο στην εξελικτική διαδρομή του ανθρώπου καθώς η εμφάνισή του σηματοδοτεί τον διαχωρισμό του γορίλα από τον κλάδο των ανθρώπων και των χιμπατζήδων», λέει στα «ΝΕΑ» ο Γιώργος Κουφός, καθηγητής Παλαιοντολογίας και Στρωματογραφίας στο ΑΠΘ.

Ο ίδιος είναι επικεφαλής των ειδικών που ανακάλυψαν τα νέα απολιθώματα και μάλιστα μελετά τους ουρανοπίθηκους από το 1976. Η καινούργια ανακάλυψη απολιθωμάτων, δημοσιεύεται στην επιθεώρηση
Journal of Human Evolution.

Μέχρι σήμερα, απολιθωμένα τμήματα από σκελετούς ουρανοπιθήκων, έχουν βρεθεί σε τρεις θέσεις. Στη Χαράδρα της βροχής στη Νέα Μεσημβρία στη Θεσσαλονίκη, στο Ξηροχώρι, και στη Νικήτη Χαλκιδικής.

Ο Γιώργος Κουφός εξηγεί πως από τη μελέτη των απολιθωμάτων προκύπτει ότι οι ουρανοπίθηκοι που εντοπίστηκαν στις περιοχές της βόρειας Ελλάδας, αριθμούσαν περί τα 20 με 25 άτομα. Όπως συμβαίνει και σήμερα με τους γορίλες, έτσι και πριν από 10 εκατομμύρια χρόνια, τα αρσενικά άτομα ήταν επιφορτισμένα με την προστασία της ομάδας ενώ τα θηλυκά με την ανατροφή των μικρών.

«Οι ουρανοπίθηκοι κοιμούνταν στα δέντρα για προστασία από θηρευτές και μάλιστα έκαμπταν για το σκοπό αυτό κλαδιά δέντρων».

Οι έλληνες επιστήμονες εξέτασαν τα στίγματα που υπήρχαν στα απολιθωμένα δόντια των ανθρωποειδών και διαπίστωσαν ότι σε περιόδους ξηρασίας, όταν δεν υπήρχε πλούσια και φρέσκια βλάστηση για να τραφούν, οι ουρανοπίθηκοι ήταν αναγκασμένοι να τρέφονται με σκληρότερες τροφές φυτικής προέλευσης.

Στις περιοχές όπου βρέθηκαν τα απολιθώματά τους, εντοπίστηκαν και σκελετικά υπολείμματα άλλων ζώων, όπως οι αντιλόπες. Ο καθηγητής Γιώργος Κουφός, λέει στα ΝΕΑ ότι τις περισσότερες φορές, οι ουρανοπίθηκοι μοιράζονταν το ίδιο περιβάλλον με άλλα ζώα τα οποία δεν ζούσαν σε δάση αλλά σε ανοικτά οικοσυστήματα.

ΠΗΓΗ http://www.thestival.gr/