Κάθε βράδυ, αφού έχουν πέσει για ύπνο όλα μας τα παιδιά, πηγαίνω να κοιτάξω ότι όλα κοιμούνται γλυκά!
Αργά και προσεκτικά πλησίασα το δωμάτιο που κοιμόταν ο 4χρονος Κωνσταντίνος μας. Τον βρήκα ξύπνιο στο κρεβάτι του, μέσα στα πολύχρωμα σεντόνια να χαμογελάει μόνος του! Πλησίασα δίπλα του και μου έδωσε μια τεράστια σφιχτή αγκαλιά, λέγοντας:
«Ξέρεις ποιόν αγαπάω»;
«Ποιόν;» τον ρώτησα όλο περιέργεια!
«Το παιδάκι, τον Ανδρέα Γιαννόπουλο, γιατί μου έφτιαξε σπίτι» και με αγκάλιασε ξανά σφιχτά!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου