Η σεξουαλικότητα του Αλέξανδρου
Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης
Ήταν μέσα του χειμώνα του 325 π. Χ. και ο Αλέξανδρος,
φτάνοντας στην Καρμανία, έκανε θυσίες στους θεούς, τόσο για τη νίκη
του στην Ινδία, αλλά και για την ασφαλή διέλευση του στρατού του μέσω
της ερήμου της Γεδρωσίας.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν καλλιτεχνικοί και αθλητικοί αγώνες .
Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, ο Βαγώας κέρδισε κάποιο είδος βραβείου.
Μετά ο νικητής ήρθε πάνω στο θέατρο και κάθισε δίπλα στον Αλέξανδρο. Οι
Έλληνες και οι Μακεδόνες στο θέατρο άρχισαν να χειροκροτούν και στη
συνέχεια φώναξαν τον Αλέξανδρο να φιλήσει τον νικητή. Ο Αλέξανδρος
στράφηκε προς τον Βαγώα, τον αγκάλιασε και τον φίλησε . Μερικοί
ιστορικοί έχουν αρνηθεί ότι αυτό το επεισόδιο συνέβη. Αλλά το τι
σημαίνει αυτό το φιλί για τη σχέση τους είναι λίγο λιγότερο σαφής.
Η ελληνική λέξη που χρησιμοποιεί ο Πλούταρχος στο σχετικό απόσπασμα της βιογραφίας του Αλέξανδρου για να περιγράψει τον Βαγώα είναι «ερωμένος». Είναι αυτή που χρησιμοποιήθηκε από τους Αθηναίους συγγραφείς του 5ου και 4ου
αιώνα π. Χ. για να περιγράψει τη σχέση μεταξύ ενός νεαρού άνδρα και
ενός μεγαλύτερου που ονομάζονταν εραστές. Οι σχέσεις αυτές φαίνεται να
έχουν κυρίως εκπαιδευτικό και πολιτιστικό χαρακτήρα, αν και συνήθως
υπήρχε και μια ερωτική διάσταση. Οι σχέσεις αυτές φαίνεται να είναι
δημοφιλείς στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του 5ου και 4ου
αιώνα π. Χ. . Αν ο Πλούταρχος χρησιμοποίησε τη λέξη «ερωμένος», για να
περιγράψει τον Βαγώα με τον ίδιο τρόπο που ο όρος χρησιμοποιήθηκε από
τους Αθηναίους συγγραφείς του 5ου και 4ου
αιώνα , τότε πρέπει να συμφωνήσουμε με τον Πλούταρχο ότι υπήρχε κάποια
ερωτική σχέση μεταξύ του Αλέξανδρου και του Βαγώα. Άλλωστε και ο Curtius Rufus πίστευε ότι υπήρχε μια σεξουαλική σχέση μεταξύ των δύο ανδρών.
Πολλοί ιστορικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Αλέξανδρος ήταν
ομοφυλόφιλος. Άλλοι ιστορικοί, επικαλούμενοι το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος
παντρεύτηκε τρεις γυναίκες, γέννησε δύο παιδιά, αλλά και από το γεγονός
ότι είχε στη διάθεσή του το χαρέμι του Δαρείου,
που αποτελούνταν από 365 παλλακίδες, υποστήριξαν ότι ο Αλέξανδρος ήταν
ουσιαστικά ένα ετεροφυλόφιλο άτομο. Αλλά η σύγχρονες σεξουαλικές
κατηγορίες των ομοφυλόφιλων ή ετεροφυλόφιλων δεν μπορούν να
χρησιμοποιηθούν με ακρίβεια για να περιγράψουν τη σεξουαλικότητα του
Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος έζησε σε μία ιστορική περίοδο στην οποία, αν
κάποιος ενεργούσε στον ερωτικό τομέα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δεν
τον τοποθετούσε απαραίτητα στο ένα ή στο άλλο σεξουαλικό στρατόπεδο. Το
γεγονός ότι οι θεατές στο στάδιο ζητούσαν από τον Αλέξανδρο να φιλήσει
τον φίλο του και, όταν τον φίλησε, δεν αντέδρασαν δείχνει ότι δεν ήταν
αυτό κάτι περίεργο.
Ας
κοιτάξουμε την ερωτική ιστορία του Αλεξάνδρου κατά χρονολογική σειρά .
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι, όσο πιο μακριά πήγαινε από τη
Μακεδονία, τόσο πιο πλούσια και πιο δυνατή είναι η άσκηση των
ερεθισμάτων που ενεργούσαν πάνω του. Ο Αλέξανδρος είχε μια φυσική
ομορφιά και, όταν ήταν νεαρός, ο ίδιος δεν φαίνεται να ενδιαφερόταν
ιδιαίτερα για το σεξ σε σύγκριση με τον πατέρα του. Σύμφωνα με τον
συγγραφέα Αθήναιο, ο Φίλιππος και η μητέρα του, η Ολυμπιάδα, προσέλαβαν μια όμορφη εταίρα που ονομάζονταν Καλλιξένη να τον ξελογιάσει. Ο Αιλιανός έγραψε ότι η πρώτη γυναίκα με την οποία ο Αλέξανδρος έκανε σεξ ονομαζόταν Πανκάστη.
Όμως
το πρώτο άτομο με το οποίο ο Αλέξανδρος φαίνεται να είχε πραγματικά μια
οικεία σχέση, ήταν ο ψηλός και όμορφος Ηφαιστίωνας. Όταν στα Εκβάτανα ο φίλος του πέθανε, η θλίψη του Αλέξανδρου δεν γνώρισε όρια. Ο Ηφαιστίωνας
ήταν ο πιο κοντινός αρσενικός φίλος του, κατά πάσα πιθανότητα «ο
ερωμένος» του. Σύμφωνα με τα λόγια του Αλέξανδρου, μετά τη μάχη της
Ισσού, ο Ηφαιστίωνας ήταν ένας άλλος Αλέξανδρος. Δείγμα της ανείπωτης
θλίψης του για το θάνατο του συντρόφου του ήταν τα παρακάτω μέτρα που
πήρε: Ο Αλέξανδρος διέταξε τις χαίτες και τις ουρές όλων των μουλαριών
και των αλόγων να κουρευτούν, καθώς επίσης και οι επάλξεις σε όλες τις
γύρω πόλεις να κατεδαφιστούν. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές και ο ίδιος ο
γιατρός που εξέτασε τον Ηφαιστίωνα σταυρώθηκε. Στη συνέχεια απαγόρευσε
την αναπαραγωγή μουσικής, έως ότου φτάσει η απάντηση από το ιερό του
Άμμωνα Δία, που του επέτρεπε να τιμήσει τον Ηφαιστίωνα ως ήρωα. Ο
Αλέξανδρος σχεδίασε επίσης τη νεκρική πυρά που έπρεπε να γίνει για τον
Ηφαιστίωνα στη Βαβυλώνα και διέταξε μια περίοδο πένθους σε όλη την ανατολή.
Μετά τη νίκη του στην Ισσό,
ο Αλέξανδρος πήρε ως ερωμένη του την όμορφη πρώην σύζυγο του Μέμνονα
του Ρόδιου, Βαρσίνη. Και γνωρίζουμε ότι ο Αλέξανδρος και η Βαρσίνη
είχαν ένα παιδί μαζί, που τον ονόμασαν Ηρακλή.
Επιπλέον μετά τα Γαυγάμηλα, ο Αλέξανδρος κληρονόμησε το χαρέμι του
Δαρείου που αποτελούνταν από 365 παλλακίδες. Αυτές οι παλλακίδες είχαν
επιλεγεί από όλη την Ασία, με κριτήριο την ομορφιά τους.
Πρώτη σύζυγος, όμως, του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν η Ρωξάνη,
θυγατέρα του Οξυάρτη, που μάλιστα την ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά.
Σύμφωνα με τον Αρριανό υπήρχε αναμφισβήτητο κίνητρο ο έρωτας. Ήταν
επιπλέον και μια συμβολική κίνηση με πολιτική σημασία, που απέβλεπε στη
συμφιλίωση με τον ιρανικό λαό. Οι πηγές λένε ότι ήταν η πιο όμορφη
γυναίκα στην Ασία. Ο γάμος έγινε το 327 π. Χ. κατά τα ιρανικά έθιμα,
δηλαδή έτρωγαν όλοι μαζί ένα καρβέλι ψωμί, ακριβώς όπως το συνηθίζουν
ακόμη και σήμερα στο Τουρκεστάν.
Όταν ο Αλέξανδρος επέστρεψε από την Ινδία πίσω στην Περσία,
παντρεύτηκε δύο κόρες Περσών βασιλιάδων, και τυχαίνει να γνωρίζουμε ότι
είχε την πρόθεση να κάνει απογόνους με αυτές τις δύο γυναίκες. Η μία
ήταν η Στάτειρα, μια κόρη του Δαρείου του Γ΄ και η άλλη ήταν η Παρύσατη,
η νεότερη κόρη του Αρταξέρξη του Γ΄ του Ώχου. Οι γάμοι του αυτοί έγιναν
μαζί με τους ομαδικούς γάμους που πραγματοποιήθηκαν στα Σούσα μεταξύ πολλών Μακεδόνων με Περσίδες γυναίκες. Ογδόντα από τους πιο διακεκριμένους συμπολεμιστές του μαζί με 10.000 άνδρες
του μακεδονικού στρατού συζεύχθηκαν Περσίδες σε μια ακόμη συμβολική
κίνηση για την πραγματοποίηση του σχεδίου του για φυλετική συγχώνευση
των δύο λαών.
Σε αντίθεση με την τελευταίους Οθωμανούς Σουλτάνους, των οποίων τα
χαρέμια μεγάλωναν όσο ο αριθμός των επαρχιών τους μίκραινε, για τον
Αλέξανδρο το σεξ δεν ήταν ένα υποκατάστατο για τις στρατιωτικές
αποτυχίες. Όσο περισσότερο ο Αλέξανδρος κατακτούσε εδάφη, τόσο πιο πολύ
«κατακτήθηκε», από άνδρες και γυναίκες που είχαν φυσική ομορφιά.
Ο Αλέξανδρος φέρεται να είπε κάποια στιγμή ειρωνικά ότι οι γυναίκες της
Περσίας ήταν ένα βασανιστήριο για τα μάτια. Επίσης όπως είπε ο ίδιος ο
ύπνος και το σεξ τον έκαναν να έχει επίγνωση της θνησιμότητάς του. Αυτή η
αίσθηση της θνησιμότητας αυξήθηκε δραματικά καθώς έκανε την πορεία από
τον Αλιάκμονα μέχρι τον Ινδό ποταμό.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Χέρμαν Μπένγκτσον «Ιστορία της αρχαίας Ελλάδας», Αθήνα 1991, εκδόσεις Μέλισσα.
G. Rogers «Alexander: The Ambiguity of Greatness», New York: Random 2004.
Πλούταρχος «Βίοι παράλληλοι (Δέκατος έβδομος τόμος) Αλέξανδρος-Καίσαρ», εκδόσεις Κάκτος.
Διόδωρος Σικελιώτης «Ιστορική βιβλιοθήκη», Αθήνα 2009, εκδόσεις Ζήτρος.
Αρριανός «Αλεξάνδρου ανάβασις», Αθήνα 2006, εκδόσεις Ζήτρος.
πηγη http://eranistis.net/wordpress/2014/05/20/%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου