Το δικαίωμα της ελευθερίας στην έκφραση του «Charlie Hebdo» εμφανίστηκαν στο Παρίσι να υπερασπίζονται: ο ηγέτης της Τουρκίας – της χώρας που καταλαμβάνει την 154η θέση (στις 180 χώρες) σε θέματα ελευθερίας της έκφρασης και όπου πρόσφατα συνελήφθησαν δεκάδες διακεκριμένοι δημοσιογράφοι (όπως ο αρχισυντάκτης της «Zaman», ο πρόεδρος τηλεοπτικού σταθμού και άλλοι δημοσιογράφοι σε 13 πόλεις της χώρας). Στη Ρωσία, πρόσφατα καταδικάστηκε μπλόγκερ σε φυλάκιση τρισήμισυ ετών, ενώ διαρκώς περικόπτεται το δικαίωμα έκφρασης των ομοφυλοφίλων.
Στη Γκαμπόν, η σιδερένια γροθιά του προέδρου Αλί Μπόνγκο έκλεισε πρόσφατα δύο αντιπολιτευτικά περιοδικά, ενώ στην Ιορδανία συχνά συλλαμβάνονται «αντιφρονούντες» δημοσιογράφοι. Ο ισραηλινός (ακροδεξιός σιωνιστής) υπουργός Οικονομικών Ναφταλί Μπένετ τέλος, το 2013 είχε καυχηθεί πως «σκότωσα πολλούς Άραβες στη ζωή μου. Και δεν βλέπω κανένα πρόβλημα σ΄αυτό», ενώ ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας ήταν αυτός που το 2010 επέβαλε μια νομοθεσία εξαιρετικά περιοριστική στην ελευθερία λειτουργίας των ΜΜΕ...
Είναι και ο Σαμαράς, Charlie;
. Ε, όχι κύριε Σαμαρά. Εσείς, ειδικά εσείς, δεν είστε Charlie. Δεν γίνεται και δεν μπορείτε. Δείξτε τουλάχιστον λίγη αξιοπρέπεια. Οι δολοφονημένοι σκιτσογράφοι του Charlie Hedbo, αν υποθέσουμε ότι το μάθαιναν, δεν θα ήταν καθόλου ευχαριστημένοι με αυτό. Και μάλλον, στο επόμενο τεύχος, θα σας είχαν πρωτοσέλιδο, αγκαλιά με Λεπέν και Φαράτζ. Εσείς ο ίδιος έχετε αγκαλιαστεί μαζί τους. Εδώ και καιρό. Με «κουμπάρο» τον κύριο Βορίδη, λόγω και της σχέσης του με την οικογένεια Λεπέν. Και τον Μπαλτάκο. Ξέρετε. Έλεος, κύριε Σαμαρά, έλεος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου