«Θα έλεγε κανείς ότι κάποιος που ασχολείται επαγγελµατικά µε το κρασί ολόκληρη τη ζωή του τα έχει δοκιµάσει όλα. Αλλά, όπως ένας κριτικός τέχνης ή λογοτεχνίας πετυχαίνει από τύχη το επόµενο µεγάλο αριστούργηµα, έτσι κι ο γευσιγνώστης µπορεί καµιά φορά να συναντήσει ένα κρασί που θα τον εκπλήξει, τόσο µε τη γεύση όσο και µε την ποιότητά του. Κάτι τέτοιο συνέβη και σ’ εµένα µερικές εβδοµάδες πριν».
Με αυτό τον ύµνο, για το ελληνικό κρασί αρχίζει ο φηµισµένος κριτικός κρασιού Will Lyons το άρθρο του στην Wall Street Journal, µε το εν λόγω...αριστούργηµα να είναι το Ασύρτικο, το λευκό κρασί από τη Σαντορίνη.
Κατα τον ίδιο τα κρασιά της Σαντορίνης µπορούν να «σοκάρουν» ακόµα κι έναν κριτικό, κατατάσσοντας την ποικιλία Ασύρτικο σε αυτές της παγκόσµιας κλάσης.
Στο ίδιο άρθρο, υπογραµµίζεται ότι η Ελλάδα είναι µια ανερχόµενη δύναµη στο χώρο του κρασιού, απλά δεν έχει κάνει αρκετά για να το αποδείξει.
Σύµφωνα µε τον αρθρογράφο, αν η Ελλάδα που σήµερα µαστίζεται από µία πρωτοφανή κρίση, αξιοποιήσει αυτό το κοµµάτι του κρασιού, θεωρεί σχεδόν βέβαιο ότι εξασφαλίσει τουλάχιστον έναν εξαγωγικό τοµέα µε λαµπρό µέλλον.
Λαµπρό εξαγωγικό µέλλον
Επ’ αυτού παραθέτοντας µάλιστα έναν δηµοσιογράφο του ειδικού περιοδικού Wine Advocate, o Lyons συµπληρώνει «Είναι µια χώρα µε εξαιρετική παραγωγή κρασιού. Απλώς δεν έχει ακόµα κάνει αρκετά για να το αποδείξει.» Φανταστείτε λέει χαρακτηρηριστικά «αν η Ελλάδα που µαστίζεται από τη σηµερινή κρίση βγάζει τέτοια κρασιά, τότε θα έχει ένα τουλάχιστον εξαγωγικό τοµέα µε λαµπρό µέλλον».
Εκατοντάδες ποικιλίες
Η Ελλάδα, σύµφωνα µε τον αρθρογράφο της WSJ έχει εκατοντάδες ποικιλίες, και µερικές, όπως το Ασύρτικο, έχουν τη δυνατότητα να γίνουν παγκόσµιας κλάσης.
Ο αρθρογράφος εξαίρει την υφή, τη γεύση και τη φρεσκάδα του, ενώ αν και δεν ήταν, όπως λέει, το καλύτερο κρασί που δοκίµασε ποτέ, ωστόσο είχε µία ιδιαίτερα ασυνήθιστη και απολαυστική γεύση που κάνει τη διαφορά.
Όµως λίγοι εραστές του κρασιού τα έχουν µέχρι τώρα ανακαλύψει, γράφει ο Lyons.
Τα καλά λόγια όµως δεν σταµατούν, µε τον αρθρογράφο να προτείνει το Αγιορείτικο, το Ληµνιό και το Ξινόµαυρο αλλά και να προτρέπει τους αναγνώστες της εφηµερίδας να δοκιµάσουν Μοσχοφίλερο και Ροδίτη.
Ειδικά, όσον αφορά στη Σαντορίνη, δεν παραλείπει να συµπληρώσει πως τα κρασιά της «µπορούν να σοκάρουν ακόµα κι έναν κριτικό», και όπως φαίνεται δεν πρέπει να έχει άδικο µιας και η µοναδική γεύση του ασύρτικου έχει γνωρίσει ήδη παγκόσµια φήµη.
Ξεχωριστή γεύση
Η εµπειρία του ασύρτικου έδωσε στον διακεκριµένο οινοκριτικό την ευκαιρία να εκθειάσει τα ελληνικά κρασιά και να γνωρίσει στους αναγνώστες της Wall Street Journal τον οινοπαραγωγικό χάρτη της Ελλάδας. Ελληνικές ποικιλίες όπως η Μαλαγουζιά, το Ξινόµαυρο και το Ληµνιό έχουν κατά τον ίδιο, ιδιαίτερη γεύση, πολλή διαφορετική από τις διαδεδοµένες γαλλικές ποικιλίες, που είναι όµως θέµα χρόνου να αναδειχθούν στο παγκόσµιο οινικό στερέωµα.
ΠΗΓΗ http://www.agronews.gr/
Με αυτό τον ύµνο, για το ελληνικό κρασί αρχίζει ο φηµισµένος κριτικός κρασιού Will Lyons το άρθρο του στην Wall Street Journal, µε το εν λόγω...αριστούργηµα να είναι το Ασύρτικο, το λευκό κρασί από τη Σαντορίνη.
Κατα τον ίδιο τα κρασιά της Σαντορίνης µπορούν να «σοκάρουν» ακόµα κι έναν κριτικό, κατατάσσοντας την ποικιλία Ασύρτικο σε αυτές της παγκόσµιας κλάσης.
Στο ίδιο άρθρο, υπογραµµίζεται ότι η Ελλάδα είναι µια ανερχόµενη δύναµη στο χώρο του κρασιού, απλά δεν έχει κάνει αρκετά για να το αποδείξει.
Σύµφωνα µε τον αρθρογράφο, αν η Ελλάδα που σήµερα µαστίζεται από µία πρωτοφανή κρίση, αξιοποιήσει αυτό το κοµµάτι του κρασιού, θεωρεί σχεδόν βέβαιο ότι εξασφαλίσει τουλάχιστον έναν εξαγωγικό τοµέα µε λαµπρό µέλλον.
Λαµπρό εξαγωγικό µέλλον
Επ’ αυτού παραθέτοντας µάλιστα έναν δηµοσιογράφο του ειδικού περιοδικού Wine Advocate, o Lyons συµπληρώνει «Είναι µια χώρα µε εξαιρετική παραγωγή κρασιού. Απλώς δεν έχει ακόµα κάνει αρκετά για να το αποδείξει.» Φανταστείτε λέει χαρακτηρηριστικά «αν η Ελλάδα που µαστίζεται από τη σηµερινή κρίση βγάζει τέτοια κρασιά, τότε θα έχει ένα τουλάχιστον εξαγωγικό τοµέα µε λαµπρό µέλλον».
Εκατοντάδες ποικιλίες
Η Ελλάδα, σύµφωνα µε τον αρθρογράφο της WSJ έχει εκατοντάδες ποικιλίες, και µερικές, όπως το Ασύρτικο, έχουν τη δυνατότητα να γίνουν παγκόσµιας κλάσης.
Ο αρθρογράφος εξαίρει την υφή, τη γεύση και τη φρεσκάδα του, ενώ αν και δεν ήταν, όπως λέει, το καλύτερο κρασί που δοκίµασε ποτέ, ωστόσο είχε µία ιδιαίτερα ασυνήθιστη και απολαυστική γεύση που κάνει τη διαφορά.
Όµως λίγοι εραστές του κρασιού τα έχουν µέχρι τώρα ανακαλύψει, γράφει ο Lyons.
Τα καλά λόγια όµως δεν σταµατούν, µε τον αρθρογράφο να προτείνει το Αγιορείτικο, το Ληµνιό και το Ξινόµαυρο αλλά και να προτρέπει τους αναγνώστες της εφηµερίδας να δοκιµάσουν Μοσχοφίλερο και Ροδίτη.
Ειδικά, όσον αφορά στη Σαντορίνη, δεν παραλείπει να συµπληρώσει πως τα κρασιά της «µπορούν να σοκάρουν ακόµα κι έναν κριτικό», και όπως φαίνεται δεν πρέπει να έχει άδικο µιας και η µοναδική γεύση του ασύρτικου έχει γνωρίσει ήδη παγκόσµια φήµη.
Ξεχωριστή γεύση
Η εµπειρία του ασύρτικου έδωσε στον διακεκριµένο οινοκριτικό την ευκαιρία να εκθειάσει τα ελληνικά κρασιά και να γνωρίσει στους αναγνώστες της Wall Street Journal τον οινοπαραγωγικό χάρτη της Ελλάδας. Ελληνικές ποικιλίες όπως η Μαλαγουζιά, το Ξινόµαυρο και το Ληµνιό έχουν κατά τον ίδιο, ιδιαίτερη γεύση, πολλή διαφορετική από τις διαδεδοµένες γαλλικές ποικιλίες, που είναι όµως θέµα χρόνου να αναδειχθούν στο παγκόσµιο οινικό στερέωµα.
ΠΗΓΗ http://www.agronews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου