Δύο Κρητικοί και οι ξένες γλώσσες (ανέκδοτο)

Σε μιά ραχούλα καθόνταν ο Σήφης και ο Μανούσος και αγνάντευαν την δύση του ήλιου στον Ψηλορείτη. Κάποια στιγμή πλησιάζει ένας τουρίστας καί τους λέει:
 – Ντου γιου σπικ ιγκλις; 
Κοιτιώνται οι δυό τους και απαντάει ο Μανούσος:
–
 Τς. – 
Σπρέχεν ζι ντόιτς; – 
Τς. –
 Παρλάρε ιταλιάνο; –
 Τς. – 
Παρλέ βου φρανσέ; –
 Τς. –
 Πάρλα εσπανιόλ; –
 Τς. 
Απογοητευμένος ο τουρίστας απομακρύνεται. Λέει ο Σήφης του Μανούσου: –
Μωρέ Μανούσο… – Μμμμ; – Μωρέ Μανούσο δεν κατέχομε καμμιά ξένη γλώσσα. Πρέπει να πάμε να μάθουμε καμμία… –
Γιάντα μωρέ Σήφη; Ήντα να τηνε κάμομε; –
 Ε, τί… Για να μπορούμε να συνεννοηθούμε. –
Γιάντα, και τούτος που ήξευρε πέντε μωρέ, συνεννοήθηκε;


Δημήτρης Κυρίκου