Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

1. Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον.

2. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι.

3. καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.

4. Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται,

5. οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν,

6. οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ·

7. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.

8. Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται.

9. ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν·

10. ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται.

11. ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου.

12. βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.

13. νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.

Ανάλυση – Ερμηνεία
1. Τί να την κάνεις τη σοφία του κόσμου , την μόρφωση, τις επιστήμες, όταν δεν έχεις αγάπη, τότε είσαι ίδιος με άψυχο χαλκό. Η απουσία της αγάπης μέσα σου σε εξισώνει με άψυχο αντικείμενο. Για τον λόγο αυτό, είναι λάθος οι γονείς να ρίχνουν το βάρος μόνο στη μόρφωση των παιδιών και να αγνοούν την καλλιέργεια της πραγματικής αγάπης στις ψυχές τους.

2. Ακόμα και όταν έχεις φτάσει σε μεγάλα πνευματικά στάδια σε σημείο που να μετακινείς βουνά , όταν δεν έχεις αγάπη είσαι ένα τίποτα. Προσοχή, λοιπόν, σε όσους ανεβαίνουν πνευματικά, διότι η έπαρση και η αλαζονεία μπορεί να δημιουργήσουν πληγές μέσα μας και να χαθεί η ουσία της αγάπης. Ο εγωϊσμός και η υπερηφάνεια μπορεί να κόψουν τα πνευματικά δεσμά και να μας οδηγήσουν στην πλάνη και την απώλεια.

3. Όση ελεημοσύνη και να κάνεις, ακόμα και το σώμα σου να θυσιάσεις, όταν δεν έχεις αγάπη, δεν ωφελείσαι αδερφέ μου. Να είναι η ελεημοσύνη κρυφή και εκ καρδίας για να έχει ουσιαστική ωφέλεια και όχι ελεημοσύνη φαρισαϊσμού. Ελεημοσύνη είναι ακόμα και η παρέα σε έναν μοναχικό άνθρωπο ή να σκουπίσουμε το δάκρυ σε κάποιο βασανισμένο.

4. Η αλαζονεία, η υπερηφάνεια, η ζήλια δεν είναι συστατικά της αγάπης. Αντίθετα η μεγαλοψυχία, η ανεκτικότητα, η υπομονή είναι τα πρώτα θεμέλια της και αυτά πρέπει να παλέψουμε να κατακτήσουμε.

5. Φυσικά δεν πράττει η αγάπη το άσχημο, δε επιδιώκει το συμφέρον, επιβεβαιώσεις, ή καταθέσεις είτε υλικές-χρηματικές είτε συναισθηματικές. Η αγάπη δε θυμώνει, δεν οργίζεται, δεν είναι καχύποπτη κατά του αδερφού, ούτε λογαριάζει το κακό που έπαθε από τον άλλον. Φυσικά δεν κρατάει κακίες, δεν εκδικείται, αντίθετα συγχωρεί και υπομένει.

6. Λυπάται με το άδικο και χαίρεται όταν η αλήθεια ακτινοβολεί.

7. Η αγάπη συγχωρεί τα πάντα και φυσικά δεν διαπομπεύει ούτε οργίζεται. Σκεπάζει τα λάθη, τα άσχημα και τα κακά. Τα αγκαλιάζει και τα δέχεται με υπομονή , πίστη και ελπίδα. Οι δυνάμεις αυτές της αγάπης δε σταματούν πουθενά με τίποτα και για κανέναν λόγο. Ακτινοβολεί προς όλους χωρίς εξαιρέσεις.

8. Δεν πέφτει η αγάπη, δεν ρευστοποιείται το μέγεθος της. Ούτε μπαίνει σε καλούπια με ποσοστά και μεγέθη. Αντίθετα μένει και μετά τον θάνατο. Όλα θα παύσουν να υπάρχουν ακόμα και χαρίσματα γλωσσών, γνώσεων ή και προφητείες. Αυτή όμως θα στέκει με υπομονή με την αγκαλιά της ανοιχτή αιωνίως. Η ενσαρκωμένη αγάπη ανεβαίνει στον σταυρό και ανασταίνεται για να ακολουθήσουμε κι εμείς αυτή την υπέροχη σχέση.

9. Σε αυτή τη ζωή η γνώση έχει όρια και ένα μέρος και μέσο αυτής μας αποκαλύπτεται μέσω των θείων μυστηρίων της Εκκλησίας.

10. Όταν στη μέλλουσα κατάσταση θα έλθει το τέλειο, το ατελές θα καταργηθεί. Το φώς θα κερδίσει το σκοτάδι και όλα θα λάμψουν μέσα από το Τριλαμπές της μιας Θεότητος.

11. Όπως όταν είσαι νήπιο μιλάς σαν νήπιο και όταν γίνεις άνδρας δεν μιλάς σαν νήπιο αλλά ώριμα, έτσι αναλογικά θα γίνει και στην άλλη ζωή: η αλλαγή , η μεταμόρφωση και η τελειότητα θα μετατραπούν με αρμονία σε τέτοιο βαθμό που θα το θεμελιώσουμε ομαλά. Αυτή είναι η ψυχοσωματική μετοχή στην αγάπη του Χριστού.

12. Εδώ θα έχουμε ερωτήσεις, μετά τον θάνατο θα πάρουμε απαντήσεις μέσα από το αντίκρισμα της εν Χριστώ αλήθειας. Τώρα βλέπουμε θαμπά με οριοθετημένες κτιστές λογικές. Τότε θα αντικρίσουμε την αλήθεια απροϋπόθετη χωρίς όρους και λογικές. Όπως όταν γνώρισε και ο Παύλος την αλήθεια με τη μεταστροφή του μέσω του Κυρίου μετά από μια προσωπική επαφή μαζί του. Όπως όταν ο εκ γενετής τυφλός αντικρίζει το φως του σαν μια μεγάλη έκπληξη και αποκάλυψη, έτσι θα νιώσουμε κι εμείς τη στιγμή της φανέρωσης του ακτίστου φωτός και της αιωνιότητας του Κυρίου.

13. Αυτά όμως θα συμβούν στη μέλλουσα ζωή. Στην παρούσα μένουν τρείς: Η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Μεγαλύτερη όμως από αυτές είναι η αγάπη…

http://euxh.gr/

Επιμέλεια θέματος : Δέσποινα Σεμερτζίδου