Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Βίος Και Λόγοι

Τέλεια, βαθιά φιλοσοφημένη είναι η θρησκεία μας. Το απλό είναι και το πιό πολύτιμο. Έτσι ν' αγωνίζεσθε στην πνευματική ζωή, απλά, απαλά, χωρίς βία. Η ψυχή αγιάζεται και καθαρίζεται με τη μελέτη των λόγων των Πατέρων, με την αποστήθιση ψαλμών, αγιογραφικών χωρίων, με την ψαλτική, με την ευχή.

Δοθείτε, λοιπόν, σ' αυτά τα πνευματικά κι αφήστε τα όλα τ' άλλα. Στη λατρεία του Θεού μπορούμε νε φθάσουμε εύκολα, αναίμακτα. Είναι δύο δρόμοι που μας οδηγούν στο Θεό, ο σκληρός και κουραστικός με τις άγριες επιθέσεις κατά του κακού και ο εύκολος με την αγάπη. Υπάρχουν πολλοί που διάλεξαν το σκληρό δρόμο και " έχυσαν αίμα, για να λάβουν Πνεύμα", ώσπου έφθασαν σε μεγάλη αρετή. Εγώ βρίσκω ότι πιό σύντομος και σίγουρος δρόμος είναι αυτός με την αγάπη. Αυτόν ν' ακολουθήσετε κι εσείς.

Μπορείτε, δηλαδή, να κάνετε άλλη προσπάθεια. Να μελετάτε και να προσεύχεσθε και να έχετε ως στόχο να προχωρήσετε στην αγάπη του Θεού και της Εκκλησίας.

Μη πολεμάτε να διώξετε το σκοτάδι απ' το δωμάτιο της ψυχής σας. Ανοίξτε μια τρυπίτσα, για να έλθη φως, και το σκοτάδι θα φύγει. Το ίδιο ισχύει και για τα πάθη και τις αδυναμίες. Να μη τα πολεμάτε, αλλά να τα μεταμορφώνετε σε δυνάμεις περιφρονώντας το κακό. Να καταγίνεσθε με τα τροπάρια, τους κανόνες, τη λατρεία του Θεού, το θείο έρωτα. Όλα τα άγια βιβλία της Εκκλησίας μας, η Παρακλητική, το Ωρολόγιο, το Ψαλτήρι, τα Μηναιά περιέχουν λόγια άγια, ερωτικά προς το Χριστό μας.

Να τα διαβάζετε με χαρά και αγάπη και αγαλλίαση. Όταν δοθείτε σ' αυτή τη προσπάθεια με λαχτάρα, η ψυχή σας θ' αγιάζεται με τρόπο απαλό, μυστικό, χωρίς να το καταλαβαίνετε.

Οι βίοι των αγίων, και πιό πολύ ο βίος του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου, μου έκαναν εντύπωση. Οι άγιοι είναι φίλοι του Θεού. Όλη την ημέρα μπορείται να εντρυφάτε και ν' απολαμβάνετε τα κατορθώματα τους και να μιμείσθε το βίο τους. Οι άγιοι είχαν δοθεί εξ ολοκλήρου στο Χριστό.

Με αυτή τη μελέτη σιγά σιγά θ' αποκτήσετε την πραότητα, τη ταπείνωση, την αγάπη και η ψυχή σας θα αγαθύνεται. Να μη διαλέγετε αρνητικούς τρόπους για τη διόρθωση σας. Δεν χρειάζεται ούτε τον διάβολο να φοβάσθε, ούτε την κόλαση, ούτε τίποτα. Δημιουργούν αντίδραση. Έχω κι εγώ μια μικρή πείρα σ' αυτά. Ο σκοπός δεν είναι να κάθεσθε, να πλήττετε και να σφίγγεσθε, για να βελτιωθείτε.Ο σκοπός είναι να ζείτε, να μελετάτε, να προσεύχεσθε, να προχωράτε στην αγάπη, στην αγάπη του Χριστού, στην αγάπη της Εκκλησίας.

Αυτό είναι το άγιο και ωραίο, που ευφραίνει και απαλλάσσει τη ψυχή από κάθε κακό, η προσπάθεια να ενωθεί κανείς με το Χριστό. Ν' αγαπήσει το Χριστό, να λαχταρήσει το Χριστό, να ζει εν τω Χριστώ, σαν τον Απόστολο Παύλο που έλεγε: " Δεν ζω εγώ, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός". Αυτός να είναι ο στόχος σας. Οι άλλες προσπάθειες να είναι μυστικές, κρυμμένες. Εκείνο που θα πρέπει να κυριαρχεί είναι η αγάπη στο Χριστό. Αυτό να υπάρχει μες το μυαλό, στη σκέψη, στη φαντασία, στη καρδιά, στη βούληση. Αυτή η προσπάθεια να είναι η πιό έντονη, πως θα συναντήσετε το Χριστό, πως θα ενωθείτε μαζί Του, πως θα Τον ενστερνισθείτε μέσα σας.

Τις αδυναμίες αφήστε τις όλες, για να μην παίρνει είδηση το αντίθετο πνεύμα και σας βουτάει και σας καθηλώνει και σας βάζει στη στενοχώρια. Να μη κάνετε καμιά προσπάθεια ν' απαλλαγείτε απ' αυτές. Ν' αγωνίζεσθε με απαλότητα και απλότητα, χωρίς σφίξιμο και άγχος. Μη λέτε: " Τώρα θα σφιχτώ, θα κάνω προσευχή ν' αποκτήσω αγάπη, να γίνω καλός κ.λ.π.". Δεν είναι καλό να σφίγγεσαι και να πλήττεις, για να γίνεις καλός. Έτσι θ' αντιδράσετε χειρότερα. Όλα να γίνονται με απαλό τρόπο, αβίαστα κι ελεύθερα. Ούτε να λέτε: " Θεέ μου, απάλλαξε με απ' αυτό", παραδείγματος χάριν, το θυμό, τη λύπη. Δεν είναι καλό να προσευχόμαστε ή και να σκεπτόμαστε το συγκεκριμένο πάθος. Κάτι γίνεται στη ψυχή μας και μπλεκόμαστε ακόμη περισσότερο. Ρίξου με ορμή, για να κινήσεις το πάθος και θα δεις τότε πως θα σ' αγκαλιάσει, θα σε σφίξει και δε θα μπορέσεις τίποτα να κάνεις.Α

Μη πολεμάτε απευθείας τον πειρασμό, μην παρακαλείτε να φύγει, μη λέτε: " Παρ' τον, Θεέ μου! ". Τότε του δίνετε σημασία κι ο πειρασμός σφίγγει. Γιατί παρόλο που λέτε, " παρ' τον Θεέ μου", βασικά τον θυμάστε και τον υποθάλπτετε περισσότερο. Η διάθεση για απαλλαγή, βέβαια, θα υπάρχει, αλλά θα είναι πάρα πολύ μυστική και λεπτή, χωρίς να φαίνεται. Θα γίνεται μυστικά. Θυμηθείτε εκείνο που λέγει η Αγία Γραφή: " Να μην γνωρίζει το αριστερό σου, τι κάνει το δεξί σου". Όλη η δύναμη σας να στρέφεται στην αγάπη του Θεού, στη λατρεία Του, στην προσκόλληση σ' Αυτόν. Έτσι η απαλλαγή απ' το κακό και τις αδυναμίες θα γίνεται μυστικά, χωρίς να παίρνετε είδηση, χωρίς κόπο.

Αυτή την προσπάθεια κάνω κι εγώ. Βρήκα ότι είναι ο καλύτερος τρόπος αγιασμού, αναίμακτος. Καλύτερα, δηλαδή να ρίχνομαι στην αγάπη, μελετώντας τους κανόνες, τα τροπάρια, τους ψαλμούς. Αυτή η μελέτη κι εντρύφηση, χωρίς να το καταλάβω, πηγαίνει το νου μου προς το Χριστό και γλυκαίνει τη καρδία μου. Συγχρόνως εύχομαι ανοίγωντας τα χέρια με λαχτάρα, με αγάπη, με χαρά και ο Κύριος με ανεβάζει στην αγάπη Του. Αυτός είναι ο σκοπός μας, να φθάσομε εκεί. Τι λέτε, αυτός ο δρόμος δεν είναι αναίμακτος;

Υπάρχουν και πολλοί άλλοι τρόποι, όπως, για παράδειγμα, να θυμάσαι το θάνατο, την κόλαση, το διάβολο. Έτσι από φόβο και υπολογισμό αποφεύγεις το κακό. Εγώ ο ελάχιστος δεν εφάρμοσα στη ζωή μου αυτούς τους τρόπους που κουράζουν, φέρνουν αντίδραση και πολλές φορές το αντίθετο αποτέλεσμα. Η ψυχή, κι όταν μάλιστα είναι ευαίσθητη, ευφραίνεται στην αγάπη κι ενθουσιάζεται, ενδυναμώνεται και μετασχηματίζεται και μεταποιεί και μεταστοιχειώνει όλα τα αρνητικά και τ' άσχημα.

Γι' αυτό εγώ προτιμώ τον " εύκολο δρόμο", δηλαδή αυτό το τρόπο που τον πετυχαίνουμε με τη μελέτη των κανόνων των αγίων. Στους κανώνες θα βρούμε τρόπους που μεταχειρίσθηκαν οι άγιοι, οι όσιοι, οι ασκηταί, οι μάρτυρες. Καλό είναι να κάνομε αυτή τη "κλοπη". Να κάνομε κι εμείς ό,τι έκαναν εκείνοι. Αυτοί ρίχθηκαν στην αγάπη του Χριστού. Έδωσαν όλη τη καρδιά τους. Να κλέψομε το τρόπο τους.

Πηγή:
Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου
Βίος Και Λόγοι 
Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2003