Έχω νικήσει τον εαυτό μου.

 Γράφεο ο Niko Ago

Χθες, έμαθα ότι ένα κορίτσι από το χωριό μου, στα 24 της χρόνια, έγινε καθηγήτρια πανεπιστημίου στα Τίρανα. Ήταν άριστη μαθήτρια και φοιτήτρια, σε όλα. Ξεχωριστό παιδί. Χάρηκα πραγματικά πολύ και της ευχήθηκα με τη ψυχή μου. 

Μετά, θυμήθηκα ότι ο θείος της, αδελφός του πατέρα της, πρώην διευθυντής μου στο Λύκειο και κομματάρχης, με πολέμησε με απίστευτη λύσσα, όσο ήμουν μαθητής, επειδή ο αδελφός μου ήταν στη φυλακή, και άρα, ήμασταν αυτόματα "εσωτερικοί εχθροί του Κόμματος". Ήθελε κυριολεκτικά να με καταστρέψει. Αν δεν είχαν αλλάξει τα πράγματα στην Αλβανία, το 1990, θα τα είχε καταφέρει, 100%.
Μόλις συνειδητοποίησα αυτό, ότι είναι η ανιψιά αυτού του ανθρώπου, χάρηκα διπλά. Που διαπίστωσα ότι δεν έχω κρατήσει κακία μέσα μου. Ούτε για εκείνον, που ενώ ήμουν μόλις 14-15 ετών, μ' έβλεπε ως "εχθρό του κόμματος", και απέδιδε σε όλους μας, γονείς και αδέλφια, οικογενειακή ευθύνη. Η ειλικρινής χαρά μου για την ανιψιά αυτού του ανθρώπου, είναι μια μεγάλη νίκη. Έχω νικήσει τον εαυτό μου.