Η σπάνια αίσθηση της απομόνωσης, η λιτότητα, αλλά και οι εξωτικές παραλίες συνθέτουν το τοπίο ενός μικρού νησιού απέναντι από την Παλαιοχώρα των Χανίων. Πρόκειται για την Γαύδο, το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης , που βρίσκεται πιο χαμηλά και από τη Μάλτα ή το Γιβραλτάρ. Κατοικήθηκε ήδη την 3η χιλιετία π.Χ. και θεωρείται ότι στις ακτές της ναυάγησε ο Απόστολος Παύλος. Γνώρισε άνθηση κατά τους βυζαντινούς χρόνους, λεηλατήθηκε από Σαρακηνούς και πειρατές και τη δεκαετία του 1930 έγινε τόπος εξορίας των κομμουνιστών. Από το 1881 μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ο μέσος όρος του πληθυσμού στην Γαύδο ήταν περίπου 365 κάτοικοι. Από το 1940 –1991 μειώθηκε ο πληθυσμός στο ένα τρίτο με αποτέλεσμα σήμερα οι κάτοικοι του νησιού να μην φτάνουν τους 100. Οι μόνιμοι κάτοικοι μπορεί να είναι λίγοι αλλά είναι πολύ φιλόξενοι και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη έτοιμοι να υποδεχτούν τους δεκάδες τουρίστες που κατακλύζουν το νησί τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η φωτογραφία του 1974 που ανάρτησε στο facebook ο Νίκος Γουλιέλμος απεικονίζει κατοίκους και επισκέπτες του νησιού να απολαμβάνουν την σκιά σε ένα λιτό καφενεδάκι. Στο Καραβέ βρίσκεται το λιμάνι του νησιού ενώ υπάρχουν ακόμα τέσσερις οικισμοί με διάσπαρτα χαμηλά σπιτάκια. Το Καστρί, που είναι η πρωτεύουσα του νησιού, η Άμπελος, το Ξενάκι και τα Βατσιανά. Η Γαύδος εντυπωσιάζει με τις αντιθέσεις του τοπίου της. Από τους γυμνούς χωματόδρομους και το άγριο τοπίο, ξαφνικά ξεπετάγεται ένα μικρό δάσος από κέδρους.
Πίσω από την αμμουδιά των παραλιών, φουντώνουν σπάνιοι αβόρανοι, πεύκα, ρείκια και θρούμπια, όλα τους προστατευμένα με την σφραγίδα του Natura 2000.
Στο «αδερφάκι» της Γαύδου, την γειτονική Γαυδοπούλα, βρίσκουν καταφύγιο δεκάδες είδη μεταναστευτικών πτηνών, ενώ εκεί φωλιάζουν και οι μεσογειακές θαλάσσιες χελώνες και οι φώκιες.
Αξίζει μια στάση στον Φάρο στον οικισμό Άμπελος, που στέκει ανενεργός στην δυτική ακτή και αποτελεί ένα μίνι μουσείο για τους επισκέπτες. Το κτιριακό συγκρότημα είχε υποστεί ζημιές κατά τους βομβαρδισμούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίες όμως επιδιορθώθηκαν πριν από μία δεκαετία.
Αξιοθέατο του νησιού αποτελεί η γιγάντια καρέκλα που βρίσκεται στην Τρυπητή, την οποία έστησε μια ομάδα επιστημόνων από όλη την Ευρώπη με σκοπό να συμβολίσει την ειρηνική φύση που χαρακτηρίζει το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης. Η καρέκλα είναι τοποθετημένη πάνω σε ένα βράχο ύψους 2,50 μέτρων και πάνω σε μια πυξίδα με τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Στην πλάτη της καρέκλας μπορεί κανείς να διαβάσει τις οδηγίες «Smile, Relax» για να μπορέσει να βρει…την ειρήνη.
Εδώ και χρόνια η Γαύδος είναι ταυτισμένη με το ελεύθερο κάμπινγκ, ενώ επιτρέπεται ο γυμνισμός. Η πιο δημοφιλής παραλία των κατασκηνωτών είναι η ατελείωτη αμμουδιά του Άη Γιάννη, την οποία το Discovery Channel έχει ονομάσει ως τη δεύτερη ωραιότερη παραλία στον πλανήτη. Σχεδόν εξίσου εντυπωσιακό είναι και το Σαρακήνικο, που μαζί με την παραλία Καραβέ είναι οι πιο κοντινές παραλίες στο λιμάνι. Τα νερά μοιάζουν με πισίνα, σε μια ιδιαίτερη παραλία με άμμο και βράχια που σταματούν απότομα μπροστά στο κύμα. Διαβάστε επίσης στη Μτχ: Το “Διαβολολίμανο”. Η κρυφή παραλία με τα γαλαζοπράσινα νερά, όπου βρίσκουν καταφύγιο οι φώκιες Μονάχους – Μονάχους και οι εξερευνητές… Η ξανθιά αμμουδιά του Λαυρακά αποτελεί ένα από τα πλέον απομονωμένα μυστικά του νησιού, καθώς προσεγγίζεται μόνο με τα πόδια, στα δύο χιλιόμετρα δυτικά του Αη-Γιάννη. Ακόμη πιο απομονωμένη, είναι η Σταυρολίμνη, μια μικρή παραλία με άμμο, βράχια, κέδρους και πεύκα. Στην συνέχεια της ακτογραμμής, υπάρχουν δύο αμμουδιές του Πύργου, οι αμμόλοφοι των οποίων κρύβουν τα σμαραγδένια νερά που πλαισιώνονται από ένα άγριο τοπίο.
Στην άκρη ενός φαραγγιού, στις βόρειες ακτές του νησιού κρύβεται και ο Ποταμός, μια παραλία με κοκκινωπή άμμο και ιδιαίτερο γεωλογικό τοπίο που οφείλεται στον άργιλο. Πριν τον Ποταμό το μονομάτι οδηγεί στην παραλία της Μπο, με τις ιδιαίτερες σπηλιές και τους ακόμη πιο ιδιαίτερους ήχους του παφλασμού των κυμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου